незабі́ты неуби́тый;
◊ дзялі́ць шку́ру ~тага мядзве́дзя — дели́ть шку́ру неуби́того медве́дя;
з ~тага лі́са фу́тра не пашы́еш —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незабі́ты неуби́тый;
◊ дзялі́ць шку́ру ~тага мядзве́дзя — дели́ть шку́ру неуби́того медве́дя;
з ~тага лі́са фу́тра не пашы́еш —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оживлённый
1.
2.
оживлённое лицо́ ажы́ўлены твар;
оживлённая бесе́да ажы́ўленая (жыва́я) гу́тарка;
оживлённая торго́вля ажы́ўлены (бо́йкі) га́ндаль;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліс
1. лиси́ца-саме́ц, лис;
2.
◊ з незабі́тага лі́са фу́тра не пашы́еш —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стварэ́нне
1. (неоконченное действие) созда́ние, созида́ние;
2. созда́ние, организа́ция
3. составле́ние, образова́ние;
1-3
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВАРЫКА́Ш Вікенцій Міхайлавіч
(9.8.1931,
Тв.:
Сборник задач по статистической физике.
Физика в
Кіраўніцтва да рашэння задач па агульнай фізіцы.
П.А.Пупкевіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАДАП’Я́НАЎ Павел Аляксандравіч
(
Тв.:
Устойчивость в развитии
Экологические последствия научно-технического прогресса.
Устойчивость и динамика биосферы.
Динамика биосферы и социокультурные традиции.
Великий день гнева: Экология и эсхатология.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
інвента́р, -ру́
○ жывы́ і. —
мёртвы і. — мёртвый инвента́рь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тава́р, -ру
1.
2.
◊ жывы́ т. —
паказа́ць т. ле́пшым бо́кам — показа́ть това́р лицо́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фу́тра
1.
2. шу́ба
◊ з незабі́тага лі́са ~ра не пашы́еш —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АДЛЮСТРАВА́ННЕ,
уласцівасць матэрыі, якая заключаецца ў перадачы асаблівасцяў аб’екта або працэсу, якія адлюстроўваюцца. Выяўляецца ў здольнасці любой рэчы ў неарган. прыродзе ўзнаўляць такія змены, адбіткі, рэакцыі, якія знаходзяцца ў адпаведнасці (або падабенстве) з рэччу, якая на яе ўздзейнічае. Жывыя арганізмы выкарыстоўваюць уласцівасць адлюстраванне як сродак самазахавання і самапрыстасавання да навакольнага асяроддзя, пачынаючы ад раздражняльнасці раслін і прасцейшых арганізмаў. У ходзе эвалюцыі раздражняльнасць як агульная ўласцівасць арганізма прасцейшых ператвараецца ў элементарную адчувальнасць нервовай тканкі, а потым — у непасрэдную псіхічную дзейнасць жывёл у працэсе развіцця органаў пачуццяў і галаўнога мозга. У выніку працяглага працэсу антрапагенезу ўзнікаюць і развіваюцца свядомае псіхічнае адлюстраванне і дзейнасць людзей. Вышэйшая, спецыфічная чалавечая форма адлюстравання — свядомасць.
Літ.:
Тюхтин В.С. Отражение. Системы. Кибернетика. М., 1972;
Петушкова Е.В. Отражение в
Губанов Н.И. Чувственное отражение. М., 1986.
Я.В.Петушкова.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)