леапа́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

[Лац. leopardus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́ма, ‑ы, ж.

Буйны лясны драпежнік сям’і кашэчых, які водзіцца ў Амерыцы; кугуар.

[Ісп. puma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіжа́к, ‑а, м.

Разм. Драпежнік. І ўсюды з клёкатам злавесным У небе кружаць хіжакі. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

carnivore [ˈkɑ:nɪvɔ:] n.

1. zool. драпе́жнік, драпе́жная жывёліна

2. bot. насякомае́дная раслі́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hawk​1 [hɔ:k] n.

1. zool. я́страб

2. драпе́жнік (таксама пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vulture [ˈvʌltʃə] n.

1. zool. я́страб; грыф

2. драпе́жнік, сцярвя́тнік (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beast of prey

драпе́жнік -а m., драпе́жная жывёла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Жывагло́т ’драпежнік, які глытае здабычу жыўцом’, ’бязлітасны прыгнятальнік’. (ТСБМ). Рус. живогло́т ’тс’. Складанае слова з жыв‑, ‑а‑ (< ‑о‑), глот (глът) з наступным пераносам значэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bésti¦e

f -, -n

1) драпе́жнік, звер

2) вы́людак, не́людзь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

настру́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм.

1. Нацягнуць, напяць як струну. Наструніць леску.

2. Напружыць. Хатні драпежнік .. прытуліўся да коміна, наструніў цела. Асіпенка. Зося ўздрыгнула, наструніла шыю. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)