Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нажырава́цца, ‑руецца; зак.
Разм. Жыруючы, наесціся, адкарміцца (пра рыб, вадаплаўных птушак і пад.). Нажыруецца шчупачына і заб’ецца ў асаку драмаць.Кандрусевіч.Людзі расхіналі кусты, палохаючы дзікіх качак, якія нажыраваліся за дзень.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзю́баць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што і без дап. (разм.).
1. Дзяўбці (у 1 і 2 знач.; пра птушак).
2. Удараць чым-н. вострым або ўдарацца аб што-н., пакідаючы след.
Д. лёд.
Кулі дзюбаюць жалеза.
◊
Дзюбаць носам (разм.) — драмаць, то апускаючы, то ўзнімаючы галаву.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Дры́хнуць ’дрыхнуць’ (БРС, Нас., Бяльк.). Рус.дры́хнуть, дры́хать, чэш.дыял.drychmat ’драмаць, спаць’, серб.-харв.дри́хати ’моцна спаць’, славен.dríhati ’спаць’. Прасл.*dryxati, *dryxnǫti ’тс’. Даўнейшыя этымалагічныя версіі гл. у Фасмера, 1, 545. Паводле Трубачова (Эт. сл., 5, 144–145), прасл. дзеяслоў з’яўляецца экспрэсіўным утварэннем, якое ўзнікла з усечанай асновы дзеяслова *drěmati ’драмаць’, да якой далучылася суфіксальная частка ‑x‑ati.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падрэ́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Час ад часу або злёгку драмаць. Ноччу ж участак пуставаў, толькі вартаўнік падрэмваў тут, прысеўшы дзе-небудзь на цэгле.Кулакоўскі.І вось.. [Грыбавец] падрэмвае ўжо, сагрэты агнём і закалыханы расказам касца.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Снаўдулі́, снаўда́лі, снаўдэ́лі ‘агаткі, Antennaria Gaertn.’ (брасл., швянч., ігн., Сл. ПЗБ). З літ.snaudãlės ‘тс’, ад snausti ‘драмаць’, параўн. ад іх спаць хочацца (там жа).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Schlúmmer
m -s дрымо́та
in (léichtem) ~ líegen* — драма́ць, чу́йна спаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Дуна́іць, дуна́ць ’драмаць, хістаючыся ў розныя бакі’ (Нас.). Запазычанне са ст.-яўр. мовы. Паводле Насовіча, звязана слова з тым, што пры малітве яўрэі нахіляюцца ў розныя бакі, гаворачы: adonái ’божа!’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
áufbleiben
*vi(s)
1) не спаць; не драма́ць
2) застава́цца адкры́тым [адчы́неным]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падрама́ць, ‑драмлю, ‑дрэмлеш, ‑дрэмле; зак.
Драмаць некаторы час. Свідраль меў звычку пасля работы пераапрануцца ў піжаму і, пакуль жонка згатуе вячэру, паляжаць з газетай на мяккай канапцы, крыху падрамаць.Дуброўскі.Зліпаліся павекі. Трэба было хоць крыху падрамаць, каб заўтра з новымі сіламі ўзяцца за работу.Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)