ацэло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Вялікая дзікая кошка, якая водзіцца ў Паўднёвай Амерыцы.

[Фр. ocelot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wilderness [ˈwɪldənəs] n. пусты́ня; дзі́кая мясцо́васць; глуш;

a voice in the wilderness bibl. крык адзіно́кага ў пустыні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dog rose

дзі́кая ру́жа, шыпшы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wíldente

f -, -n дзі́кая ка́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíldnis

f -, -se дзі́кая [глу́хая] мясцо́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гнятлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Цяжкі, гнятучы (у 2 знач.). Пасля стрэлу настала гнятлівая, дзікая цішыня. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шылахво́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Дзікая качка з доўгім шылападобным хвастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schnápsidee

f -, -n разм. вар’яц́кая [шалёная] ідэ́я, дзі́кая вы́думка

das ist éine ~ — гэ́та дзі́кая вы́думка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«Дзікая» дывізія (у грамадз. вайну) 3/115

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

wilderness

[ˈwɪldərnəs]

n.

пустэ́ча f., дзі́кая мясьці́на або́ абша́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)