Verbum

прапаласка́ць, -лашчу́, -ло́шчаш, -ло́шча; -лашчы́; -ласка́ны; зак., што.

1. гл. паласкаць.

2. Правесці які-н. час палошчучы.

Дзве гадзіны прапаласкала бялізну.

хо́рда¹, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, хорд і -аў, ж.

У матэматыцы: прамая, якая злучае дзве кропкі крывой (дугі, акружнасці).

са́ндвіч, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзве складзеныя разам скібачкі хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. паміж імі.

С. з сырам.

на́двае, прысл.

На дзве часткі, папалам.

Разрэзаць н.

◊

Бабка надвае варажыла (разм.) — яшчэ невядома, што будзе на справе, можа быць так і інакш.

заву́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Невялікая, звычайна вузкая вуліца, якая злучае дзве іншыя, паралельныя вуліцы.

Сустрэцца ў завулку.

|| прым. заву́лачны, -ая, -ае.

пратаўха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Таўхаючыся, прабіцца наперад праз натоўп.

2. Правесці які-н. час таўхаючыся.

Гадзіны дзве пратаўхаўся ў чарзе.

ра́та, -ы, ДМ ра́це, мн. -ы, рат, ж. (разм.).

Адна з частак агульнай платы, доўгу і пад.

Плаціць грошы ў дзве раты.

цу́гам, прысл.

1. Гужам, адзін за адным.

Коні ішлі ц.

2. Запрэжкай у дзве або тры пары коней, якія ідуць адна за адной.

дыя́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, які злучае дзве кропкі акружнасці і праходзіць праз яе цэнтр.

|| прым. дыяметра́льны, -ая, -ае.