Букавінскі 3 (гібрыд кукурузы) 6/183

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кіеўскі 8 (гібрыд кукурузы) 6/183

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мінскі 1 (гібрыд кукурузы) 3/465

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

полігібры́д

(ад полі- + гібрыд)

гібрыд, атрыманы ад скрыжоўвання арганізмаў, якія адрозніваюцца адначасова адзін ад аднаго многімі прыкметамі (параўн. монагібрыд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Трыціка́ле ‘збожжавая культура — гібрыд пшаніцы і жыта’ (ТСБМ). Штучнае ўтварэнне з лац. triti(cum) ‘пшаніца’ + (se)cale ‘жыта’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hybrid [ˈhaɪbrɪd] n.

1. гібры́д, по́месь (пра расліны, жывёл і да т.п.)

2. не́шта, скла́дзенае з разнаро́дных элеме́нтаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crossbred

[ˈkrɔsbred]

1.

adj.

скрыжава́ны

2.

n.

по́месь f.; гібры́д -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зебо́ід

(ад зебу + -оід)

гібрыд буйной рагатай жывёлы і зебу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зебро́ід

(ад зебра + -оід)

гібрыд каня або асла і зебры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

mieszaniec

м.

1. мулат, метыс;

2. мяшанец, гібрыд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)