rumble1 [ˈrʌmbl] n.
1. (of) гру́кат, груката́нне; гул;
the rumble of thunder гру́кат гро́му;
the rumble of an earthquake гул землетрасе́ння
2. AmE, infml бо́йка на ву́ліцы памі́ж ба́ндамі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ро́пот м.
1. нарака́нне, -ння ср.;
2. перен. (гул), поэт. гул, род. гу́лу м.; (шум) го́ман, -ну м., шум, род. шу́му м.;
ро́пот волн шум хва́ляў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стогн, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Жаласны енк, выкліканы болем або вялікім горам; выражэнне пакуты, адчаю.
Стогны хворых.
2. перан. Пра працяглы гук, шум, гул ад чаго-н.
Цяжкім стогнам аддалося рэха ва ўсіх канцах лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гром, -у, мн. грамы́, -о́ў, м.
1. Грукат, які суправаджае маланку ў час навальніцы.
Раскаты грому.
Як г. з яснага неба (перан.: раптоўна, нечакана).
2. перан., чаго або які. Моцны гул, грукат.
Г. апладысментаў.
|| прым. грамавы́, -а́я, -о́е.
Г. удар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здаля́, прысл.
Разм. Здалёк, здалёку. Данёсся нейкі гул здаля І трэск сасновага галля. Дзеружынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hooting
[ˈhu:tɪŋ]
n.
гуд, гул, го́ман -у m.; трубе́ньне n. (кля́ксанаў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бесканцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і бясконцы. Несціханы гул на высокай ноце бесперастанку імкнуўся ў бесканцовую прастору. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паглыну́цца, ‑нецца; зак.
Стаць паглынутым. Раптам гул матораў быццам паглынуўся — пачуліся страшэннай сілы выбухі недзе паблізу штаба. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ні́бы, злуч. і часц.
1. злуч. параўнальны. Ужыв. ў параўнальных зваротах і сказах; па значэнні адпавядае злучніку «як».
Гул нарастаў, н. пры абвале.
2. злуч. тлумачальны. Выражае адценне недаверу да выказанага.
Так дакладна расказвае, н. сам бачыў.
3. часц. Выражае ўпэўненасць у адваротным, адмаўляючы магчымасць сумнення.
Н. я не клапацілася аб дзецях!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забу́хкаць, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць бухкаць. Забухкалі гранаты, застрачылі кулямёты і аўтаматы, ўдарылі вінтоўкі. Шалёная страляніна злілася ў суцэльны гул. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)