грабянёк, ‑нька, м.

Памянш. да грэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grzebień

м. грэбень;

grzebień koguci — грэбень пеўня;

rzadki grzebień — рэдкі грэбень;

gęsty grzebień — густы грэбень;

grzebień tkacki — бёрда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нашле́мнік, ‑а, м.

Грэбень, упрыгожанне наверсе шлема. Залаты нашлемнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гре́бень в разн. знач. грэ́бень, -беня м., мн. грабяні́, -нёў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

arete

[əˈreɪt]

n.

грэ́бень гары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

corneous

[ˈkɔrniəs]

adj.

рагавы́ (грэ́бень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

хіб, ✂, м.

  1. Пярэдняя частка хрыбта свінні.

    • Самае тоўстае сала ў свінні на хібу.

  2. Шчацінне на хрыбце.

  3. Спінны плаўнік у рыбы.

  4. перан. Верхні край, грэбень чаго-н.

    • Х. страхі.
    • Х. хвалі.
    • Х. пракоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

удалечыні́, прысл.

На значнай адлегласці, далёка. Дзесьці ўдалечыні цямнее зубчасты грэбень лесу. Шыловіч. Удалечыні бліснуў промень пражэктара. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Háarkamm

m -(e)s, -kämme грабяне́ц, грэ́бень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sleeping policeman [ˌsli:pɪŋpəˈli:smən] n. (pl. -men) BrE, infml грэ́бень упо́перак даро́гі (каб сцішыць рух машын), ляжа́чы паліцэ́йскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)