Заляганне горных парод 2/177; 3/174, 571, 603; 4/119, 485; 5/120; 6/516; 8/462; 10/85, 379

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Водныя ўласцівасці горных парод 3/142, 143—144; 4/45; 5/409; 8/6

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Магнетызм горных парод і мінералаў 6/517, 519

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

го́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рны го́рная го́рнае го́рныя
Р. го́рнага го́рнай
го́рнае		 го́рнага го́рных
Д. го́рнаму го́рнай го́рнаму го́рным
В. го́рны (неадуш.)
го́рнага (адуш.)		 го́рную го́рнае го́рныя (неадуш.)
го́рных (адуш.)
Т. го́рным го́рнай
го́рнаю		 го́рным го́рнымі
М. го́рным го́рнай го́рным го́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

што́к

‘форма залягання горных парод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. што́к
Р. што́ку
Д. што́ку
В. што́к
Т. што́кам
М. што́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марэ́на

‘вялікая колькасць абломкаў горных парод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. марэ́на
Р. марэ́ны
Д. марэ́не
В. марэ́ну
Т. марэ́най
марэ́наю
М. марэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

горнапрахо́дчы, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з праходкай горных вырабатак.

Горнапраходчыя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́мній, -ю, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у склад большасці горных парод.

|| прым. крэ́мніевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каменедрабі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Машына для драблення камення і іншых горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прахо́дчык, -а, мн. -і, -аў м.

Рабочы па праходцы горных вырабатак.

|| ж. прахо́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)