Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ганча́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ганча́р | ганчары́ | |
| ганчара́ | ||
| ганчару́ | ганчара́м | |
| ганчара́ | ||
| ганчаро́м | ганчара́мі | |
| ганчару́ | ганчара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ганчары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ганчары́ | |
| Ганчара́м | |
| Ганчары́ | |
| Ганчара́мі | |
| Ганчара́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тэ́зы, ты́зы ‘насціл пад столлю, дзе сушыцца ганчарны посуд’, тэ́за ‘дошка ў насціле для сушэння гліняных вырабаў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)