бары́ш

(цюрк. baryś)

пачастунак пасля куплі-продажу, заключэння здзелкі;

2) прыбытак, выгада ад якой-н. гандлёвай здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гу́двіл

(англ. goodwill)

умоўная вартасць дзелавых сувязей фірмы, грашовая ацэнка прэстыжу гандлёвай маркі, кіраўнічых, арганізацыйных і тэхнічных рэсурсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

transaction

[trænˈsækʃən]

n.

1) вядзе́ньне гандлёвай спра́вы

2) гандлёвая апэра́цыя

3) пратако́л -у m. (зьдзе́лкі)

transactions — пра́цы, пратако́лы (навуко́вага тава́рыства, клю́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кампаньён, ‑а, м.

1. Той, хто складае кампанію каму‑н., разам з кім‑н. удзельнічае ў чым‑н. Фёдар Міхайлавіч Мешчаракоў спяшаўся на аб’ект, і я папрасіўся да яго ў кампаньёны. Дадзіёмаў. Міхась іграць перастаў, а за ім змоўклі галасы і яго кампаньёнаў. Скрыган.

2. Член прамысловай або гандлёвай кампаніі.

[Фр. compagnon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бары́ш

(цюрк. baryš)

1) пачастунак пасля куплі-продажу, заключэння здзелкі;

2) прыбытак, выгада ад якой-н. гандлёвай здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ла́йкра

(англ. Lycra = назва гандлёвай маркі)

матэрыял, які дабаўляецца ў капронавае валакно для надання дадатковай трываласці і здольнасці расцягвацца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кампаньён

(фр. compagnon)

1) член гандлёвай або прамысловай кампаніі1 1;

2) той, хто разам з кім-н. удзельнічае ў чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыка́зчык, ‑а, м.

Уст.

1. Наёмны служачы ў купца або ў гандлёвай установе, які выконваў даручэнні гандлёвага характару і па даручэнню гаспадара займаўся гандлем у магазіне; прадавец. [Бацька] наймаўся ў лясных купцоў прыказчыкам пры сплавах. Бядуля. — Хоць пару фунтаў [хлеба], Мікалай Ігнатавіч, — папрасіла .. [Ганна] маладога рухавага прыказчыка. Гартны.

2. Служачы ў маёнтку, які кіраваў гаспадаркай памешчыка і выконваў розныя гаспадарчыя даручэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улады́ка, ‑і, м.

1. Архірэй, мітрапаліт. Духоўныя ўладыкі з’яўляліся не толькі буйнейшымі феадаламі-прыгоннікамі, але і пастаянна займаліся гандлёвай і ліхвярскай дзейнасцю. Алексютовіч.

2. Тое, што і уладар. І чуем песні, крык: «Уладыка свету — Праца. Хай згіне капітал, вайна яму! пажар!» Чарот. — Хто закон тут? Я закон! Я ўсяму ўладыка... — Хоча вымавіць Ціхон, Ды не вяжа лыка. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

downtown

[,daʊnˈtaʊn]

1.

n.

гандлёвая ча́стка ме́ста; ні́жні го́рад

2.

adv., adj.

у цэ́нтар, у цэ́нтры ме́ста; у гало́ўнай або́ гандлёвай ча́стцы ме́ста; у гало́ўную ча́стку ме́ста

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)