го́ллейка, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да галлё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fállholz

n -es лама́чча, галлё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ве́цце собир., ср., см. галлё;

◊ пле́сці з ду́ба в. — городи́ть околе́сицу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зві́слы сви́сший, обви́слый;

~лыя ву́сы — сви́сшие усы́;

~лае галлё — сви́сшие ве́тви

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зві́слы, ‑ая, ‑ае.

Які звіс, апусціўся; абвіслы. Звіслыя вусы. Звіслае галлё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Réisig

n -s галлё, лама́чча, хво́раст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geäst

n -(e)s су́чча, галлё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лама́чча, -а, н., зб.

1. Галлё, сучча, абламаныя часткі дрэў, якія валяюцца ў лесе.

Збіраць л.

2. Ламаныя, непрыгодныя для карыстання або прыгодныя толькі для перапрацоўкі прадметы.

Жалезнае л.

3. перан. Непатрэбныя рэчы (разм.).

Поўная хата л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́раст Кусты; галлё, сучча (Крыч.).

□ в. Хварасця́ны Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

су́чча н зборн Geäst n -(e)s; Réisig n -e (сухое галлё)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)