дымі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -і́цца; незак.

1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.

Галавешка дымілася на вогнішчы.

2. перан. Вылучаць пару.

Пасля дажджу дымілася зямля.

У лагчыне дыміўся туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асма́лак, ‑лка, м.

Кавалак абвугленага дрэва, галавешка. Яловы асмалак. □ І не было тут жывога месца, Адно чорныя асмалкі абсечаных снарадамі ствалоў. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́вы

1. дымя́щий;

~вая галаве́шка — дымя́щая головня́;

2. (покрытый копотью) закопчённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

głownia

ж.

1. галавешка;

2. дзяржанне; ручка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

іскры́ць несов., в разн. знач. искри́ть;

галаве́шка і. — головня́ искри́т;

рубі́льнік і. — руби́льник искри́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадыме́ць сов. (нек-рое время) продыми́ть;

галаве́шкае́ла цэ́лую гадзі́ну — головня́ продыми́ла це́лый час

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Скончыць курыцца, патухнуць; скурыцца, выкурыцца да канца. Галавешка дакурылася. Папяроса дакурылася.

2. Разм. Празмерным курэннем давесці сябе да непрыемных вынікаў. Дакурыцца да рвоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

firebrand

[ˈfaɪrbrænd]

n.

1) ахо́пленая полымем галаве́шка

2) бунта́р -а́ m., баламу́т, інтрыга́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мазгаве́шка ’мазгаўня’ (зэльв., Жыв. сл.) утварылася ў выніку кантамінацыі мазгі́ (гл.) і галаве́шка (экспр.) ’галава’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галаўня́, ‑і ж.

1. Выкліканая грыбамі-паразітамі хвароба збожжавых злакаў, пры якой зерне ператвараецца ў пыл або ў цвёрдую чорную нарасць.

2. мн. галоўні, ‑ловень. Абл. Вялікая галавешка. Праз хвіліну вогнішча было раскідана, чадныя галаўні шыпелі ў траве. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)