дымі́цца, 1 і 2
1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дымі́цца, 1 і 2
1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асма́лак, ‑лка,
Кавалак абвугленага дрэва,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кура́вы
1. дымя́щий;
2. (покрытый копотью) закопчённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
głownia
1.
2. дзяржанне; ручка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
іскры́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадыме́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дакуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
firebrand
1) ахо́пленая полымем
2) бунта́р -а́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мазгаве́шка ’мазгаўня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
галаўня́, ‑і
1. Выкліканая грыбамі-паразітамі хвароба збожжавых злакаў, пры якой зерне ператвараецца ў пыл або ў цвёрдую чорную нарасць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)