газазва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спосаб зваркі металаў плаўленнем пры дапамозе полымя газавай сумесі, якая выцякае са зварачнай гарэлкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

burner

[ˈbɜ:rnər]

n.

гарэ́лка f. (у ля́мпе, га́завай пліце́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gas burner

га́завая гарэ́лка га́завай пліце́, пры́мусе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пяціліне́йны, ‑ая, ‑ае.

Дыяметрам у пяць ліній (пра шкло для газавай лямпы). Пяцілінейнае шкло. // Які мае шкло такога памеру (пра газавую лямпу). Пяцілінейная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́занне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэзаць.

•••

Аўтагеннае рэзанне — тое, што і газавае рэзанне.

Газавае рэзанне — спосаб рэзання металаў пры дапамозе полымя газавай сумесі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газасхо́вішча 1, ‑а, н.

Спецыяльнае памяшканне, дзе могуць схавацца людзі ў час газавай атакі.

газасхо́вішча 2, ‑а, н.

Збудаванне для захавання газу ​1 і рэгулявання яго падачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

palnik

м. гарэлка (у прымусе, газавай пліце і інш.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канфо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Чыгунны або металічны кружок над адтулінай у кухоннай пліце (на дровах, газавай і пад.), на які ставіцца каструля, патэльня і інш., а таксама сама такая адтуліна.

Пліта на чатыры канфоркі.

2. Падстаўка для чайніка на самаварнай трубе.

|| прым. канфо́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дысуга́з

(ад фр. dissous = раствораны + газ)

ацэтылен, раствораны пад ціскам у ацэтоне, выкарыстоўваецца пры газавай зварцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кнот

(польск. knot, ад с.-в.-ням. knote)

спецыяльная стужка для гарэння ў газавай лямпе, газніцы, свечцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)