Verbum

мнагабо́рства, -а, н.

Спартыўнае спаборніцтва, якое ўключае комплекс практыкаванняў некалькіх відаў спорту, а таксама спаборніцтвы па некалькіх відах спорту.

канапе́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Народная назва некаторых відаў лугавых траў (дрыжніку, кураслепу і інш.).

сінхратро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзін з відаў установак для паскарэння руху электронаў.

|| прым. сінхратро́нны, -ая, -ае.

сінхрафазатро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзін з відаў установак для паскарэння руху пратонаў.

|| прым. сінхрафазатро́нны, -ая, -ае.

радо́ўка¹, -і, ДМ -до́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж.

Агульная назва некалькіх відаў шапкавых грыбоў сямейства радоўкавых.

Шэрая р.

электраста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Электрычная станцыя — прадпрыемства на якім здабываецца электраэнергія з іншых відаў энергіі.

Атамная э.

пеніцылі́н, -у, м.

Лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі або сінтэтычна.

Ін’екцыі пеніцыліну.

|| прым. пеніцылі́навы, -ая, -ае.

бы́льнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Адзін з відаў палыну; чарнобыль.

З быльніку вязалі венікі і мётлы.

|| прым. бы́льнікавы, -ая, -ае.

вы́паўзак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Адзін з відаў дажджавога чарвяка.

2. Тое, што і выпоўзіны.

|| прым. вы́паўзкавы, -ая, -ае.