паце́рціся, патруся, патрэшся, патрэцца; патромся, патрацеся; пр. пацёрся, ‑церлася; заг. патрыся; зак.

1. Падушыцца, памяцца. Ягады пацерліся.

2. Знасіцца, выцерціся ў выніку доўгага ўжывання. [Макс] патрусіў калашыной сваіх старэнькіх штаноў, якія так пацерліся і знасіліся, што амаль прасвечваліся. Шамякін.

3. Разм. Пажыць, пабыць некаторы час дзе‑н., сярод каго‑н. Нягледзячы на свае маладыя гады, хлапец пацёрся ўжо каля людзей, шмат бачыў і добрага і благога. Гурскі. Гадоў пяць назад, дэмабілізаваўшыся з арміі, .. [Пётр] тыдняў з тры пацёрся ў вёсцы і раптам знік. Караткевіч.

4. Церціся некаторы час. Коні пацерліся пысамі аб .. [Кастусёвы] плечы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абле́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.

Разм.

1. Страціць валасы, поўсць, пер’е. Аблез [Ігнат].., чэрап свеціцца голы. Мележ. // Выпасці, вылезці (пра валасы, поўсць). — Адна [жонка] свайму ж гаспадару чыгун кіпню на галаву выліла. Добра, што вада ўжо трохі выйшла парай, дык валасы ў чалавека аблезлі, скура за вушамі спяклася, а сам жыў астаўся. Кулакоўскі.

2. Страціць першапачатковую афарбоўку, выліняць, выцвісці. [Млынар Шэлегу:] — Калі можна, дарагі, то я яшчэ пару баначак фарбы прыхвачу. Аканіцы зусім аблезлі. Навуменка.

3. Змяніць скуру, абгарэўшы на сонцы. [Стафанковіч:] — Гэта ж трэба мець нечалавечую галаву, каб выседзець у гэтакай пякельнай моцы, як у яго там скура, разам з валасамі, не аблезе?.. Чорны.

4. Страціць верхні слой; аблупіцца; выцерціся. Бур’ян быў і на самім папялішчы — зялёны, густы, ён падыходзіў аж да печы, якая аблезла, завалілася ад дажджоў і снегу зусім. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rub​2 [rʌb] v.

1. (with) це́рці; це́рціся; націра́ць; паціра́ць;

She rubbed her hands in delight. Яна з задавальненнем пацерла рукі;

A cat was rubbing against my leg. Кот цёрся аб маю нагу.

2. выціра́ць (пыл і да т.п.); праціра́ць;

rub cups with a towel праціра́ць ку́бкі ручніко́м

♦

rub shoulders with smb. вадзі́ць кампа́нію з кім-н.;

rub smb. up the wrong way BrE, infml раздражня́ць, злава́ць каго́-н.; гла́дзіць су́праць шэ́рсці;

rub smb.’s nose in it infml упіка́ць каго́-н за што-н.; рабі́ць папро́к

rub along [ˌrʌbˈəlɒŋ] phr. v. BrE, infml ла́дзіць, ужыва́цца;

We rubbed along very unhappily. Мы не змаглі ўжыцца.

rub down [ˌrʌbˈdaʊn] phr. v.

1. абціра́ць; выціра́ць;

rub oneself down with a towel вы́церціся ручніко́м

2. зачышча́ць

3. масажава́ць

rub in [ˌrʌbˈɪn] phr. v.

1. убіва́ць у галаву́, удзёўбваць

2. уціра́ць (мазь і да т.п.)

rub off [ˌrʌbˈɒf] phr. v. сціра́ць, счышча́ць;

rub the rust off счышча́ць іржу́

rub out [ˌrʌbˈaʊt] phr. v.

1. BrE сціра́ць, вычышча́ць (нанесенае алоўкам)

2. AmE, slang прышы́ць (забіць); зні́шчыць, вы́нішчыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)