аленегадо́ўля, ‑і, ж.

Развядзенне і вырошчванне аленяў як галіна жывёлагадоўлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахчаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне бахчавых культур як асобная галіна сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаразвядзе́нне, ‑я, н.

Штучнае вырошчванне лесу на новых месцах. Полеахоўнае лесаразвядзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадава́нне н. Erzíehung f -; гл. вырошчванне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эфірано́с, ‑у, м.

Расліна, якая мае ў сабе эфірны алей. Вырошчванне эфіраносаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапляво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне канапель як галіна сельскай гаспадаркі. Майстар канапляводства. Развіццё канапляводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Вырошчванне раслін без глебы ў вільготным паветры.

[Ад грэч. aēr — паветра і pónos — работа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветкаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне кветкава- і лісцева-дэкаратыўных раслін як галіна раслінаводства. Развіццё кветкаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрапо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Вырошчванне раслін на штучных заменніках глебы з выкарыстаннем водных раствораў пажыўных рэчываў. Паглядзелі госці сваімі вачамі на гідрапоніку, гэта значыць на вырошчванне гародніны без глебы, з дапамогаю розных хімічных рэчываў, разведзеных у вадзе. Дубоўка.

[Ад грэч. hýdōr — вада і pónos — работа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брудэра́цыя

(ад брудэр)

вырошчванне птушынага маладняку ў брудэргаўзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)