се́рвер

(англ. server)

1) камп’ютэр, які выконвае функцыі абслугоўвання карыстальнікаў і кіруе размеркаваннем інфармацыйных рэсурсаў у вылічальных сетках;

2) праграма, якая забяспечвае доступ да інфармацыйных рэсурсаў у вылічальных сістэмах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

крыятро́н

(ад крыя- + -трон)

электронны пераключальны прыбор у вылічальных машынах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метатрансля́тар

(ад мета + транслятар)

транслятар, арыентаваны на клас уваходных моў электронна-вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праграмі́раванне

(ад праграма)

складанне праграм рашэння матэматычных і інфармацыйна-лагічных задач на электронна-вылічальных машынах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алго́л

[ад англ. algo(rithmic) l(anguage) = алгарытмІ́чная мова]

адна з моў праграмавання для электронна-вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бія́кс

(ад бі- + лац. axis = вось)

ферытавы элемент (гл. ферыт) у некаторых запамінальных устройствах электронна-вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трансфлю́ксар

(ад лац. transfluere = працякаць, выцякаць)

элемент памяці электронна-вылічальных машын, што працуе па прынцыпу пераразмеркавання магнітных патокаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

характро́н

[ад гр. charak(ter) = знак, адлюстраванне + -трон]

электронна-прамянёвая трубка, якая выкарыстоўваецца для вывядзення інфармацыі з вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВЫРАША́ЛЬНЫ ЎЗМАЦНЯ́ЛЬНІК у аналагавых вылічальных машынах, узмацняльнік пастаяннага току з ланцугамі адмоўнай адваротнай сувязі. Прызначаны для выканання матэм. аперацый (напр., складання, інтэгравання, дыферэнцыравання) над аналагавымі велічынямі. Пры нелінейных ланцугах адваротнай сувязі дае магчымасць выконваць нелінейныя аперацыі (падвышэнне да ступені, множанне, лагарыфмаванне). Вырашальны ўзмацняльнік без ланцугоў адваротнай сувязі наз. аперацыйным узмацняльнікам (мае каэфіцыент узмацнення больш за 10​6; выпускаецца ў выглядзе інтэгральнай схемы). Выкарыстоўваецца таксама ў сістэмах аўтаматыкі, радыё- і вымяральнай тэхнікі.

т. 4, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыферэнцыя́тар

(ад лац. differentia = розніца, адрозненне)

прыстасаванне для пераўтварэння ўваходнага ўздзеяння ў сігнал, які характарызуе скорасць змянення ўваходнай велічыні (з’яўляецца яе вытворнай); выкарыстоўваецца ў вылічальных прыстасаваннях, сістэмах аўтаматычнага рэгулявання і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)