павымята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Вымесці, падмесці ўсё, многае. Павымятаць пакоі. Павымятаць смецце.

2. перан. Разм. Выключыць, выгнаць адкуль‑н. усіх, многіх. Павымятаць гультаёў з брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выключэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выключаць — выключыць.

2. Адступленне, адхіленне ад агульнага правіла; рэдкі выпадак. Як выключэнне. □ Гэты прынцып не дапускае ні выключэнняў, ні абмежаванняў. Радкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyłączyć

зак.

1. выключыць; адключыць;

2. выключыць; выдаліць;

wyłączyć przed nawias мат. вынесці за дужкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

expel

[ɪkˈspel]

v.t.

1) выпі́хваць, выштурхо́ўваць

2) выганя́ць; выключа́ць; выкіда́ць

to expel from school — вы́ключыць са шко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́ключаны

1. исключённый; отчи́сленный;

2. вы́ключенный;

1, 2 см. вы́ключыць;

○ зако́н трэ́цяга ~нага — лог. зако́н тре́тьего исключённого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

turn off

а) вы́лучыць, вы́ключыць; закруці́ць (кран)

to turn off the light — вы́лучыць сьвятло́

б) адцягну́ць (ува́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́перці, -пру, -праш, -пра; вы́пер, -рла; -пры; -перты; зак.

1. каго-што. Выцесніць напорам, выдавіць сілай.

В. дно ў бочцы.

2. каго. Выгнаць, выключыць, звольніць (разм.).

В. з хаты.

В. з работы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, высунуцца за межы чаго-н. (разм.).

В. наперад.

|| незак. выпіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́чысціць, ‑чышчу, ‑чысціш, ‑чысціць; зак., каго-што.

1. Зрабіць чыстым. Вычысціць зубы. Вычысціць двор.

2. Уст. Выключыць са складу чаго‑н.; выгнаць. [Смачны:] — Піша [студэнт], што ў іх выкрылі і вычысцілі ў тэхнікуме сына былога буйнога памешчыка. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассакрэ́ціць, ‑рэчу, ‑рэціш, ‑рэціць; зак., каго-што.

1. Зрабіць вядомым тое, што раней было сакрэтным. [Наведванне хлопцамі вёскі Рог] было небяспечна, таму што магло хутка рассакрэціць прыпынак падпольнага абкома. Казлоў.

2. Разм. Выключыць з саставу асоб, дапушчаных да сакрэтнай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исключи́ть сов., в разн. знач. вы́ключыць, мног. павыключа́ць; (вывести — ещё) вы́весці, мног. павыво́дзіць; (изъять — ещё) зняць, мног. пазніма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)