фо́рмула, -ы, мн. -ы, -мул, ж.

1. Кароткае і дакладнае славеснае выказванне, азначэнне чаго-н.

Выкласці ў сціслых формулах.

2. Умоўнае абазначэнне адносін якіх-н. велічынь, элементаў і пад.

Арыфметычная ф.

Ф. вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wymościć

зак. вымасціць, вылажыць, выкласці;

wymościć wóz sianem — выкласці воз сенам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́мураваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць, выкласці што‑н. з цэглы, каменю і пад. Вымураваць дом, сцяну, склеп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкласці, вылажыць усё, многае. Павыкладваць пакункі з сумкі. Павыкладваць сцены керамічнай пліткай. Павыкладваць аргументы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изложи́ть сов. вы́класці; (выразить) вы́казаць; (рассказать) расказа́ць; (объяснить) вы́тлумачыць; см. излага́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wygarnąć

зак.

1. выграбці, выгарнуць;

2. перан. вылажыць, выкласці;

wygarnąć komu prawdę — выкласці каму праўду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вы́лажыць (БРС), ’кастрыраваць’ (Шат., Шатал.). Гл. лажыцца, легчы. У апошнім значэнні параўн. ням. legen (einen Hengst legen lassen ’кастрыраваць жарабца’). Але гэта значэнне магло з’явіцца і як вынік суаднесенасці дзеясловаў вылажыць і выкласці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́кладзены

1. вы́ложенный;

2. вы́ложенный, уло́женный;

3. возведённый, вы́веденный;

4. перен. изло́женный;

1-4 см. вы́класці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лажыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Тое, што і выкласці. [Мужчыны] вылажылі з лодкі на мост і занеслі на бераг усю сваю гаспадарку. Брыль. Даніла вылажыў свой план. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аркестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Выкласці (выкладаць) аркестравы музычны твор у выглядзе партытуры.

2. Перакласці (перакладаць) для аркестра які‑н. музычны твор. Аркестраваць фартэпіянную п’есу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)