вы́мысел м. вы́думка, -кі ж., вы́мысел, -слу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приду́мка разг. вы́думка, -кі ж., прыду́мка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schnápsidee

f -, -n разм. вар’яц́кая [шалёная] ідэ́я, дзі́кая вы́думка

das ist éine ~ — гэ́та дзі́кая вы́думка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

блеф, ‑у, м.

Выдумка, падман з мэтай выхвалення або запалохвання (ад назвы прыёму картачнай гульні ў покер).

[Англ. bluff.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсінуа́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Паклёпніцкая выдумка з мэтай зганьбіць, зняславіць каго‑н.; паклёп. Узводзіць інсінуацыі. Метад інсінуацый.

[Ад лац. inisinuare — пралазіць, пракрадвацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

contrivance [kənˈtraɪvəns] n. fml

1. вы́думка

2. прыла́да, прыстасава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́мудры мн. разм. гл. выдумка 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Старажытнае паданне аб легендарных героях, багах, аб паходжанні свету і розных з’яў прыроды.

Міфы Старажытнай Грэцыі.

2. перан. Нешта фантастычнае, неверагоднае; выдумка.

М. аб шкоднасці кавы.

|| прым. міфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

canard [ˈkænɑ:d, kæˈnɑ:d] n. fml ілжы́вая чу́тка; сенсацы́йная вы́думка; (газетная) ву́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

небыва́льщина

1. разг. небылі́ца, -цы ж.; (выдумка) вы́думка, -кі ж.;

нести́ (распуска́ть) небыва́льщину не́сці (распуска́ць) небылі́цы (вы́думкі);

2. см. небыли́ца​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)