пушкінія́на, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць твораў літаратуры і мастацтва аб А. С. Пушкіне, а таксама выданні яго твораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друка́рня

(польск. drukarnia)

прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

voluminous [vəˈlu:mɪnəs] adj. fml

1. шыро́кі, аб’ёмісты;

a voluminous skirt шыро́кая спадні́ца;

voluminous correspondence вялі́кая перапі́ска

2. шматто́мны (аб выданні); то́ўсты (пра кнігу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

друкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Адціскаць з друкаванага набору, з клішэ, узнаўляць з негатыва і пад.

2. Змяшчаць у якім-н. выданні.

Д. артыкулы ў часопісе.

|| зак. надрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. друкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́бачны, -ая, -ае.

1. гл. луб, лубок.

2. Надрукаваны з лубкоў (у 4 знач.).

Лубачныя карцінкі.

○

Лубачная літаратура —

1) танныя і прымітыўныя па змесце масавыя выданні, што выходзілі ў дарэвалюцыйнай Расіі (гіст.);

2) прымітыўная літаратура, разлічаная на непатрабавальны густ (неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бібліятэ́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Серыйныя выданні, кніжкі, аб’яднаныя агульнай тэмай і прызначаныя для пэўнай катэгорыі чытачоў. Бібліятэчка настаўніка, прапагандыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які гаворыць на іншай мове; напісаны на іншай мове. Іншамоўнае насельніцтва. Іншамоўныя выданні. // Які належыць іншай мове. Іншамоўны ўплыў. Іншамоўныя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінода. Сінодская бібліятэка. □ Тут пераважна былі кніжачкі, выданыя рознымі камітэтамі і гурткамі цвярозасці, або сінодскія выданні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неве́ста

1. няве́ста, -ты ж., нарачо́ная, -най ж.; (новобрачная) малада́я, -до́й ж.;

2. (девушка, достигшая брачного возраста) выда́нніца, -цы ж., дзяўчы́на на выда́нні;

у него́ до́чери уже́ неве́сты у яго́ до́чкі ўжо на выда́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

héiratsfähig

~e Tóchter — дачка́ на выда́нні

~er Sohn — сын-жані́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)