semester [sɪˈmestə] n. паўго́ддзе, вучэ́бны семе́стр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

факультаты́ў, ‑тыва, м.

Разм. Неабавязковы для наведвання, звышпраграмны вучэбны курс.

[Лац. facultas — магчымасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрама́т, ‑у, М ‑маце, м.

Разм. Супраціўленне матэрыялаў (пра вучэбны курс).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

studyjny

вучэбны; навучальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паліго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі спецыяльна абсталяваны ўчастак сушы або мора для выпрабавання розных відаў зброі, баявых вучэнняў.

Артылерыйскі п.

Вучэбны п.

|| прым. паліго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

syllabus [ˈsɪləbəs] n. (pl. syllabuses or syllabi) навуча́льная прагра́ма, вучэ́бны план;

be on the syllabus быць зане́сеным у вучэ́бны план

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

workbook [ˈwɜ:kbʊk] n. BrE збо́рнік практыкава́нняў; вучэ́бны дапамо́жнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выкладае які-н. вучэбны прадмет у навучальнай установе.

В. матэматыкі.

Вопытны в.

|| ж. выкла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. выкла́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрэстама́тыя, -і, мн. -і, -тый, ж.

Вучэбны дапаможнік: зборнік выбраных твораў або ўрыўкаў з іх.

|| прым. хрэстаматы́йны, -ая, -ае.

Х. матэрыял.

Хрэстаматыйная ісціна (перан.: простая, агульнавядомая).

|| наз. хрэстаматы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкла́дчык, ‑а, м.

Той, хто выкладае які‑н. вучэбны прадмет у навучальнай установе. Выкладчык інстытута. Выкладчык геаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)