Verbum

пяцікла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань пятага класа.

|| ж. пяцікла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

старшакла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань старшых класаў.

|| ж. старшакла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

сямікла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань сёмага класа.

|| ж. сямікла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

трэцякла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань трэцяга класа.

|| ж. трэцякла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

ціка́ўны, -ая, -ае.

Які хоча ўсё ведаць, бачыць; дапытлівы.

Ц. вучань.

|| наз. ціка́ўнасць, -і, ж.

чацвёртакла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань чацвёртага класа.

|| ж. чацвёртакла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

шасцікла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань шостага класа.

|| ж. шасцікла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

ке́млівы, -ая, -ае.

Які ўсё хутка і лёгка разумее; здагадлівы.

К. вучань.

|| наз. ке́млівасць, -і, ж.

чацвёрачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Вучань, які вучыцца на чацвёркі.

|| ж. чацвёрачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

дво́ечнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Вучань, які часта атрымлівае нездавальняючыя адзнакі.

|| ж. дво́ечніца, -ы, мн. -ы, -ніц.