пахотноприго́дный с.-х. прыда́тны для во́рыва, во́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зя́блевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зябліва. Зяблевае ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́шны со́шный;

~нае во́рыва — со́шная па́хота;

○ ~нае пісьмо́ — ист. со́шное письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зя́блевый с.-х. зя́блевы;

зя́блевая вспа́шка зя́блевае во́рыва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паха́нье ара́нне, -ння ср.; (пахота) во́рыва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць ворыва на многіх участках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плуг, -а, М плу́зе, мн. плугі́, -о́ў, м.

Сельскагаспадарчая прылада з шырокім металічным лемяшом і адвалам для ворыва.

Запрэгчы каня ў п.

|| памянш. плужо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. плугавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́хота ж., с.-х. во́рыва, -ва ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Тое, што і ворыва (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Апрацаваць глебу дыскавай бараной, дыскавым культыватарам. Задыскаваць асенняе ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)