brawo

braw|o

брава;

bić ~o — апладзіраваць; пляскаць у далоні;

wielkie ~a — бурныя воплескі;

niekończące się ~a — працяглыя воплескі (апладысменты)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Béifall

m -(e)s

1) во́плескі, апладысме́нты

~ klátschen — апладзі́раваць

2) по́спех; ухвале́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cheer​1 [tʃɪə] n.

1. пахва́льны або́ прывіта́льны во́кліч

2. pl. cheers во́плескі, апладысме́нты

3. fml вясёлы настро́й; ра́дасць; весяло́сць;

be of good cheer быць у до́брым настро́і, быць у гумо́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

applause

[əˈplɔz]

n.

1) во́плескі pl.

There was loud applause for the actor — Акто́ру го́ласна пля́скалі

2) ухвале́ньне n., пахва́ла f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acclaim

[əˈkleɪm]

1.

v.t.

1) віта́ць во́плескамі; мо́цна хвалі́ць

2) абвяшча́ць

2.

v.i.

ухваля́ць; бу́рна пля́скаць

3.

n.

ухва́ла f., во́плескі -аў pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

радзе́ць, ‑ее; незак.

Станавіцца рэдкім (у 1–3 знач.) або больш рэдкім, менш густым, менш частым. Туман увачавідкі радзеў, у праяснелых разрывах яго ўжо зусім выразна мільгалі лапікі маку, камяні. Быкаў. Густы лес пачаў радзець, на змену вялікім дрэвам пайшоў малады дубняк. Васілеўская. Паступова воплескі радзелі, сёй-той падымаўся і выходзіў з залы. Асіпенка. // Змяншацца колькасна. Дружная сям’я танкістаў радзела з кожным боем. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aplauz, ~u

м.

1. ухвала;

powszechny aplauz — усеагульная ўхвала;

2. апладысменты, воплескі;

wywołać aplauz — выклікаць апладысменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́бухнуць ​1, ‑не; зак.

1. Узарвацца, разляцеўшыся на часткі. Вось адзін снарад выбухнуў зусім блізка. Васілёнак.

2. З сілай вырвацца адкуль‑н. Танк адразу нейк акамянеў на месцы, і полымя з дымам выбухнула з яго. Чорны.

3. перан. Нечакана пачацца, раптоўна ўзнікнуць. Выбухнула забастоўка. Выбухнулі воплескі. □ Пажар той выбухнуў, як з грому, Хоць ён і меў свае прычыны. Колас. Жыў у тваёй маўклівасці прысуд. І, калі гнеў твой выбухнуў, раскуты, — Маё збавенне праз твае пакуты Прыйшло. Ды не пазбавіла пакут. Грачанікаў.

вы́бухнуць ​2, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да выбухаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сусве́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сусвету (у 1 знач.). Сусветная прастора.

2. Які мае адносіны да зямнога шэра; ахоплівае зямны шар, усе народы зямлі. Сусветная вайна. Сусветны рынак. Сусветная цывілізацыя. □ Загрымелі воплескі, пачуліся выгукі: «Няхай жыве сусветная рэвалюцыя!» Гурскі. Тут [у Афрыцы] сканцэнтравана 40 працэнтаў усіх сусветных гідраэнергетычных рэсурсаў. Філімонаў. // Які мае адносіны да розных краін свету. Сусветны кангрэс барацьбітоў за мір. □ На адной з сусветных выставак канца мінулага стагоддзя дэманстраваўся «Дом будучага». «Маладосць». // Які мае значэнне для людзей усяго свету; вядомы ўсяму свету, праслаўлены. Не кожны можа пахваліцца, што слухаў лекцыі і здаваў экзамены па фізіялогіі вучонаму з сусветным імем — Паўлаву. «Беларусь».

•••

Сусветная сістэма сацыялізма гл. сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clap

I [klæp]

1.

n.

1) грук, гру́кат -у m.; пля́скат -у m. (дало́няў)

2) во́плескі pl.

3) ля́паньне n.

a clap on the shoulder — ля́паньне па плячы́

2.

v.

1) пля́скаць

2) ля́паць

3) лапата́ць (кры́ламі)

II [klæp]

n., Sl.

ганарэ́я f., тры́пэр -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)