размаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

Весці размову, гутарку; гаварыць з кім-н.

Р. усю дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гу́тарыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., з кім і без дап.

Размаўляць, весці гутарку.

Г. са старшынёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

безгаспада́рлівы, -ая, -ае.

Які не ўмее разумна весці гаспадарку; неэканомны.

Б. кіраўнік.

|| наз. безгаспада́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэбатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што і без дап.

Абмяркоўваць што-н., весці дэбаты.

Д. пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэй,

У выразе: весці рэй гл. весці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інты́мнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Весці інтымныя размовы, абыходзіцца з кім-н. празмерна даверліва.

І. з сяброўкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сле́дства, -а, н.

Высвятленне органамі юстыцыі абставін, звязаных са злачынствам.

Весці с.

|| прым. сле́дчы, -ая, -ае.

Следчыя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хаме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца хамам, пачынаць весці сябе па-хамску.

|| зак. ахаме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вести́ несов., в разн. знач. ве́сці;

доро́га ведёт к ле́су даро́га вядзе́ (ідзе́) да ле́су;

вести́ телефо́нную ли́нию ве́сці тэлефо́нную лі́нію;

вести́ хозя́йство ве́сці (мець, трыма́ць) гаспада́рку, гаспада́рыць;

вести́ перегово́ры ве́сці перагаво́ры;

вести́ собра́ние ве́сці сход;

вести́ войну́ ве́сці вайну́;

вести́ самолёт ве́сці самалёт;

◊

вести́ нача́ло браць пача́так; пачына́цца;

и у́хом не ведёт і ву́хам не вядзе́; і не шмана́е;

вести́ свой род (от кого) ве́сці свой род (ад каго);

вести́ себя́ трыма́ць (паво́дзіць) сябе́;

вести́ свою́ ли́нию гнуць сваю́ лі́нію.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

распу́снічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Весці разбэшчанае, распуснае жыццё.

2. Сваволіць, дурэць, гарэзаваць (разм.).

Вы яго прывучылі р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)