wiosenny

веснавы, вясновы, вясенні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ву́сціш, ‑у, м.

Абл. Вусцішнасць. Галодныя каровы гвалтам Будзілі вусціш веснавы. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́шний уст., обл. веснавы́, вясе́нні;

ве́шние во́ды веснавы́я (вясе́ннія) во́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзі́мак, ‑мку, м.

Веснавы замаразак. А ўжо нават сам дрыготкі адзімак Вяшчуе звонка: — Ідзе вясна! Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́сні, ‑яя, ‑яе.

Паэт. Веснавы. На вясёлкавым кані Едзе першы весні гром Нашым полем за сялом. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзі́мак м. (веснавы замарозак) Frühjahrsfrost m -(e)s, -fröste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Tréibeis

n -es дрэ́йфавы лёд, веснавы́ лёд, кры́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вясе́нні, ‑яя, ‑яе.

Тое, што і веснавы. Хлынуў цёплы вясенні лівень. Гурскі. На зямлі стаяла цёплая вясенняя ноч. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vernal [ˈvɜ:nl] adj. fml or lit. веснавы́, вясно́вы, вясе́нні;

a vernal season вясна́;

the vernal equi nox вясно́вае раўнадзе́нства (22 сакавіка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чырвонагало́вы, ‑ая, ‑ае.

З чырвонай галавой, галоўкай. Цяжка сабе ўявіць наш веснавы беларускі лес без гэтага барабаннага пошчаку чырвонагаловых дзятлаў. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)