правары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

1. Доўга варачы, давесці да поўнай гатоўнасці.

2. Спец. Запоўніць зварное шво расплаўленым металам.

3. і без дап. Варыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гото́вить несов.

1. рыхтава́ць, гатава́ць;

2. (стряпать) гатава́ць, вары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вари́ть несов.

1. в разн. знач. вары́ць; (о пище — ещё) гатава́ць;

2. (о пищеварении) траві́ць;

голова́ (не) ва́рит галава́ (не) ва́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недавары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

Зварыць не да поўнай гатоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

Скончыць варыць што‑н., зрабіць прыгодным для спажывання. Манька падрыхтуе чыгункі, загадае Міхалку зварыць ці даварыць страву, выгнаць карову, а сама — за касу і ў поле. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́раны gekócht; gar; гл варыць, гатаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гатава́ць (варыць ежу) kóchen vt, zúbereiten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пригота́вливать несов.

1. падрыхто́ўваць, рыхтава́ць; гатава́ць, прыгато́ўваць;

2. (стряпать) вары́ць, гатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приготовля́ть несов.

1. падрыхто́ўваць, рыхтава́ць, гатава́ць, прыгато́ўваць;

2. (стряпать) вары́ць, гатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)