nightwatchman [naɪtˈwɒtʃmən]n. начны́ вартаўні́к/сто́раж; начна́я вартаўні́ца/старо́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

watchman [ˈwɒtʃmən] n. dated (pl. -men) вартаўні́к (асабліва ўначы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ахо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Асоба, што ахоўвае, сцеражэ каго-, што-н.; вартаўнік.

2. Той, хто беражэ, шануе каго-, што-н.

А. сям’і.

|| ж. ахо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́ргус

(гр. Argos = міфічны стовокі вартаўнік)

1) перан. пільны ахоўнік, вартаўнік;

2) птушка сям. фазанавых, якая водзіцца ў лясах Паўд.-Усх. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

чыгу́начны железнодоро́жный; путево́й;

~нае дэпо́ — железнодоро́жное депо́;

ч. вартаўні́к — путево́й сто́рож

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

keeper [ˈki:pə] n. дагля́дчык; вартаўні́к;

a lighthouse keeper дагля́дчык маяка́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

watchdog [ˈwɒtʃdɒg] n.

1. вартаўні́чы саба́ка, саба́ка-вартаўні́к

2. назіра́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wartownik

м. вартавы; вартаўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арсена́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арсенала. Арсенальны двор. Арсенальны вартаўнік. Арсенальны майстар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Báhnwärter

m -s, - чыгу́начны вартаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)