Verbum

по́стрыг, -у, м.

Царкоўны абрад прыняцця манаства, які суправаджаецца падстрыганнем валасоў.

Прыняць п.

дагала́, прысл.

1. Да голага цела.

Распрануцца д.

2. Не пакідаючы валасоў.

Абстрыгся д.

завіто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Што-н., што ўтварае хвалістую лінію, спіраль.

З. валасоў.

зачо́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Зачасаная звычайна назад пасма валасоў.

Валасы з прыгожым зачосам.

кок², -а, м.

Мужчынская прычоска — начэсаная або закручаная пасма валасоў над ілбом.

Прычоска з кокам.

валасня́, -і́, ж., зб. (разм., пагард.).

Калматыя пасмы валасоў чалавека або шэрсці жывёлы.

Зарасці валаснёй.

расчо́ска, -і, ДМ -чо́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Грэбень для расчэсвання валасоў.

Металічная р.

ка́слаўка, -і, ДМ -лаўцы, мн. -і, -лавак, ж. (разм.).

Пасма валасоў, травы, лёну і пад.

пе́рхаць¹, -і, ж., зб.

Дробныя лусачкі рагавых клетак скуры, якія ўтвараюцца на галаве каля каранёў валасоў.