Verbum

начо́ўкі, -чо́вак.

Прадаўгаватая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны і іншых гаспадарчых патрэб.

|| памянш. начо́вачкі, -чак.

|| прым. начо́вачны, -ая, -ае.

кача́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Драўляны валік для раскачвання цеста.

2. Прыстасаванне для разгладжвання бялізны качаннем (устар.).

пра́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Плоскі драўляны брусок з ручкай для выбівання бялізны пры мыцці ці абівання, абмалоту лёну і пад.

напрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак.

1. што. Выпрасаваць добра, акуратна.

Н. сукенку.

2. чаго. Выпрасаваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. бялізны.

камо́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -мо́д, ж.

Прадмет мэблі ў выглядзе невысокай шафы з шуфлядамі для бялізны, розных хатніх рэчаў.

|| прым. камо́дны, -ая, -ае.

нагла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. што. Выгладзіць добра, акуратна.

Н. штаны.

2. чаго. Выгладзіць у нейкай колькасці.

Н. бялізны.

|| незак. нагла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

луг², -у, М лу́зе, м.

Едкі раствор, прыгатаваны з попелу, залітага варам, які ўжыв. для мыцця бялізны, галавы і інш.; шчолак (гіст.).

|| прым. лу́гавы, -ая, -ае.