bractwo

н.

1. разм. кампанія;

2. брацтва;

3. уст. таварыства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

confraternity

[,kɑ:nfrəˈtɜ:rnəti]

n., pl. -ties

1) братэ́рства n.

2) бра́цтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brethren

[ˈbreðrən]

n.

1) бра́цтва (царко́ўнае)

2) мана́хі pl., браты́ pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fraternity

[frəˈtɜ:rnəti]

n., pl. -ties

1) бра́цтва n.

2) студэ́нцкая карпара́цыя

3) братэ́рства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Brüderschaft

f -, -en бра́цтва (аб’яднанне)

◊ mit j-m ~ trínken* — піць з кім-н. на брудэрша́фт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

загартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

1. Стаць больш цвёрдым і моцным у выніку награвання да высокай тэмпературы і хуткага ахаладжэння. Сталь добра загартавалася.

2. перан. Зрабіцца стойкім, вынослівым, здольным пераадольваць цяжкасці, неспрыяльныя ўмовы. У часе вайны Кірыла не толькі загартаваўся, а тут як бы канчаткова склаўся яго характар. Гурскі. Непарушнае брацтва ўсіх савецкіх людзей.. загартавалася і ўзмацнела ў агні свяшчэннай барацьбы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brother [ˈbrʌðə] n.

1. брат;

sworn brothers пабраці́мы, назва́ныя браты́

2. (pl. brethren) ся́бар; брат; кале́га; сабра́т;

a brother of the quill пісьме́ннік, сабра́т па пяры́

3. (pl. brethren orbrothers) брат, ся́бра рэлігі́йнага бра́цтва; мана́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fellowship

[ˈfeloʊʃɪp]

n.

1) сябро́ўскасьць, пры́язьнь f.

2) сябро́ўства n.

3) згуртава́ньне, тава́рыства n., супо́лка f.; бра́цтва n., карпара́цыя f.

4) стыпэ́ндыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

садру́жнасць, ‑і, ж.

1. Узаемная дружба, сяброўскае яднанне; саюз. Садружнасць нацый. Садружнасць пакаленняў савецкіх людзей. □ Як магутная сіла сусветнай сацыялістычнай садружнасці, як несакрушальная цытадэль міжнароднай пралетарскай салідарнасці, як светач міру і сацыяльнага прагрэсу ўзвышаецца сёння наша вялікая Радзіма — правобраз будучага сусветнага брацтва працоўных. Машэраў.

2. Аб’яднанне на аснове агульных інтарэсаў, поглядаў. Садружнасць мастакоў. Садружнасць літаратараў. // Супольнае жыццё на аснове агульнасці ўмоў асяроддзя. Мікраарганізмы і расліны жывуць у цеснай садружнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́кта, ‑ы, М ‑кце, ж.

1. Рэлігійная абшчына, якая адкалолася ад пануючай царквы. Летась ён пасватаўся да нашай Мацяні, але тая адмовіла, і адмовіла толькі па той прычыне, што Шумейка нейкі час быццам быў звязаны з нейкай баптысцкай сектаю і заве іх «прайдзісветамі з вялікай дарогі». Савіцкі.

2. перан. Наогул усякая адасобленая група людзей. Усе заклінальнікі змей у Марока — берберы, якія належаць да асобнай секты ці брацтва заклінальнікаў. В. Вольскі.

[Ад лац. secta — вучэнне, напрамак, школа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)