бо́чачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш. да бочка.

2. Невялікая бочка. Тады паднялася маснічына, і адтуль гаспадыня дастала пукатую бочачку. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піўны́ пивно́й;

а́я бо́чка — пивна́я бо́чка;

~ныя дро́жджы — пивны́е дро́жжи;

як п. кацёл — с (как) пивно́й котёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для перавозкі вады. Вадавозная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́кнуць сов., в разн. знач. замо́кнуть;

бо́чка ~клабо́чка замо́кла;

се́на ~кла — се́но замо́кло;

но́гі ~клі — но́ги замо́кли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накі́снуць, ‑не; пр. накіс, ‑ла; зак.

Набрыняць чым‑н. кіслым. Бочка накісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drum1 [drʌm] n.

1. бараба́н, бу́бен

2. бо́чка

3. anat. бараба́нная перапо́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tun [tʌn] n.

1. dated вялі́кая бо́чка, цэ́бар

2. ме́ра ёмкасці (252 галоны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вадаво́зны:

вадаво́зныая бо́чка Wssertonne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пі́ва, -а, н.

Слабаалкагольны пеністы напітак з ячменнага соладу і хмелю.

Піва не зварыш з кім-н. (перан.: цяжка дагаварыцца; разм.).

|| памянш. піўцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. піўны́, -а́я, -о́е.

Піўная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варво́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да варволю. // Прызначаны для варволю. Варвольная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)