узры́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. Імгненны распад рэчыва, які суправаджаецца ўтварэннем моцна нагрэтых, з высокім ціскам газаў, а таксама гук, які ўзнікае пры такім разбурэнні; выбух.

У. газаў.

У. бомбы.

2. Разбурэнне чаго-н., зробленае пры дапамозе такога распаду рэчываў.

У. скалы.

3. перан., чаго. Раптоўнае бурнае праяўленне чаго-н.

У. смеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́скат, ‑у, М ‑каце, м.

Разм. Тое, што і віск. Рассыпалі чайкі свой віскат. Калачынскі. З пранозлівым віскатам, які міжвольна прыціскае да зямлі, ўпалі першыя бомбы. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запру́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Разм. Запоўніцца, перапоўніцца кім‑, чым‑н. (пра якую‑н. прастору). Вуліцы запрудзіліся людзьмі. □ Зноў паляцелі бомбы на фашысцкую тэхніку.., уся дарога запрудзілася падбітымі машынамі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

burst​1 [bɜ:st] n.

1. вы́бух, успы́шка; прары́ў;

a burst of flame успы́шка агню́;

a burst of energy прылі́ў эне́ргіі

2. вы́бух; разры́ў;

a burst of a bomb вы́бух бо́мбы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пакрамса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Неахайна, як папала парэзаць, пасекчы на кавалкі. Не раз яго [гушчар] снарады карчавалі, Падстрыг свінец чубы кашлатых хвой.. Карэнне ў глебе бомбы пакрамсалі, Усюды — буралом ды сухастой. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Яма, утвораная разрывамі снарадаў, мін і пад. У варонках ад снарадаў поўна ржавай вады. Гурскі. Яшчэ да залпаў.. [Андрэй] заўважыў непадалёку свежую варонку ад бомбы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взрыв

1. (химическая реакция, воспламенение) вы́бух, -ху м.;

взрыв бо́мбы вы́бух бо́мбы;

2. (разрушение) узры́ў, -ры́ву м.;

взрыв скалы́ узры́ў скалы́;

3. перен. вы́бух, -ху м.;

революцио́нный взрыв рэвалюцы́йны вы́бух;

взрыв сме́ха вы́бух сме́ху;

4. филос. вы́бух, -ху м.;

5. лингв. вы́бух, -ху м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑дыша; зак., каго-што або чым.

Калыхаць некаторы час. Тры тупаносыя самалёты праляцелі над ясакарам і замест таго, каб кідаць бомбы, страляць, зрабілі над натоўпам людзей тры кругі і пакалыхалі крыллем. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВУЛКАНАКЛАСТЫ́ЧНЫ МАТЭРЫЯ́Л,

эксплазіўны матэрыял, абломкавы матэрыял, які ў вадкім ці цвёрдым стане выкінуты выбухам пры вывяржэнні вулкана. Памеры ад самых дробных (вулканічны попел) да глыб (вулканічныя бомбы). Утвараецца з лаў, што вывяргаюцца, старых лаў і горных парод, што складаюць сценкі жарала вулкана і бакавых трэшчын. Гл. таксама Эксплазія.

т. 4, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

fragmentation

[,frægmenˈteɪʃən]

1.

n.

1) распа́д на ча́сткі

2) разры́ў на аско́лкі (бо́мбы, грана́ты)

2.

adj.

аско́лачны (грана́та, бо́мба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)