падзо́ліста-бало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падзо́ліста-бало́тны |
падзо́ліста-бало́тная |
падзо́ліста-бало́тнае |
падзо́ліста-бало́тныя |
| Р. |
падзо́ліста-бало́тнага |
падзо́ліста-бало́тнай
падзо́ліста-бало́тнае |
падзо́ліста-бало́тнага |
падзо́ліста-бало́тных |
| Д. |
падзо́ліста-бало́тнаму |
падзо́ліста-бало́тнай |
падзо́ліста-бало́тнаму |
падзо́ліста-бало́тным |
| В. |
падзо́ліста-бало́тны (неадуш.)
падзо́ліста-бало́тнага (адуш.) |
падзо́ліста-бало́тную |
падзо́ліста-бало́тнае |
падзо́ліста-бало́тныя (неадуш.)
падзо́ліста-бало́тных (адуш.) |
| Т. |
падзо́ліста-бало́тным |
падзо́ліста-бало́тнай
падзо́ліста-бало́тнаю |
падзо́ліста-бало́тным |
падзо́ліста-бало́тнымі |
| М. |
падзо́ліста-бало́тным |
падзо́ліста-бало́тнай |
падзо́ліста-бало́тным |
падзо́ліста-бало́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ту́ндрава-бало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ту́ндрава-бало́тны |
ту́ндрава-бало́тная |
ту́ндрава-бало́тнае |
ту́ндрава-бало́тныя |
| Р. |
ту́ндрава-бало́тнага |
ту́ндрава-бало́тнай
ту́ндрава-бало́тнае |
ту́ндрава-бало́тнага |
ту́ндрава-бало́тных |
| Д. |
ту́ндрава-бало́тнаму |
ту́ндрава-бало́тнай |
ту́ндрава-бало́тнаму |
ту́ндрава-бало́тным |
| В. |
ту́ндрава-бало́тны (неадуш.)
ту́ндрава-бало́тнага (адуш.) |
ту́ндрава-бало́тную |
ту́ндрава-бало́тнае |
ту́ндрава-бало́тныя (неадуш.)
ту́ндрава-бало́тных (адуш.) |
| Т. |
ту́ндрава-бало́тным |
ту́ндрава-бало́тнай
ту́ндрава-бало́тнаю |
ту́ндрава-бало́тным |
ту́ндрава-бало́тнымі |
| М. |
ту́ндрава-бало́тным |
ту́ндрава-бало́тнай |
ту́ндрава-бало́тным |
ту́ндрава-бало́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хмызняко́ва-бало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хмызняко́ва-бало́тны |
хмызняко́ва-бало́тная |
хмызняко́ва-бало́тнае |
хмызняко́ва-бало́тныя |
| Р. |
хмызняко́ва-бало́тнага |
хмызняко́ва-бало́тнай
хмызняко́ва-бало́тнае |
хмызняко́ва-бало́тнага |
хмызняко́ва-бало́тных |
| Д. |
хмызняко́ва-бало́тнаму |
хмызняко́ва-бало́тнай |
хмызняко́ва-бало́тнаму |
хмызняко́ва-бало́тным |
| В. |
хмызняко́ва-бало́тны (неадуш.)
хмызняко́ва-бало́тнага (адуш.) |
хмызняко́ва-бало́тную |
хмызняко́ва-бало́тнае |
хмызняко́ва-бало́тныя (неадуш.)
хмызняко́ва-бало́тных (адуш.) |
| Т. |
хмызняко́ва-бало́тным |
хмызняко́ва-бало́тнай
хмызняко́ва-бало́тнаю |
хмызняко́ва-бало́тным |
хмызняко́ва-бало́тнымі |
| М. |
хмызняко́ва-бало́тным |
хмызняко́ва-бало́тнай |
хмызняко́ва-бало́тным |
хмызняко́ва-бало́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тарфя́на-бало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарфя́на-бало́тны |
тарфя́на-бало́тная |
тарфя́на-бало́тнае |
тарфя́на-бало́тныя |
| Р. |
тарфя́на-бало́тнага |
тарфя́на-бало́тнай
тарфя́на-бало́тнае |
тарфя́на-бало́тнага |
тарфя́на-бало́тных |
| Д. |
тарфя́на-бало́тнаму |
тарфя́на-бало́тнай |
тарфя́на-бало́тнаму |
тарфя́на-бало́тным |
| В. |
тарфя́на-бало́тны (неадуш.)
тарфя́на-бало́тнага (адуш.) |
тарфя́на-бало́тную |
тарфя́на-бало́тнае |
тарфя́на-бало́тныя (неадуш.)
тарфя́на-бало́тных (адуш.) |
| Т. |
тарфя́на-бало́тным |
тарфя́на-бало́тнай
тарфя́на-бало́тнаю |
тарфя́на-бало́тным |
тарфя́на-бало́тнымі |
| М. |
тарфя́на-бало́тным |
тарфя́на-бало́тнай |
тарфя́на-бало́тным |
тарфя́на-бало́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
wader [ˈweɪdə] n.
1. бало́тная пту́шка
2. pl. waders бало́тныя бо́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бало́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да балота; уласцівы балоту. Балотная твань. Балотныя глебы. // Прызначаны для работы на балоце. Балотны плуг. Балотныя боты. // Які расце, жыве на балоце. Балотная трава. Балотная птушка. □ Над грэбляй пранеслася шыракакрылая балотная сава. Самуйлёнак.
•••
Балотная ліхаманка гл. ліхаманка.
Балотны бабёр гл. бабёр.
Балотны газ гл. газ 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лознікі ’балотныя д’яблы’ (Нік., Няч.). Да лаза́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гелафі́ты
(ад гр. helos = балота + -фіты)
балотныя расліны (напр. асокі, шальнік трыпутнікавы і інш.); гл. гіграфіты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БАЛО́ТНА-ПАДЗО́ЛІСТЫЯ ГЛЕ́БЫ,
гл. Падзоліста-балотныя глебы.
т. 2, с. 259
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прыблу́днік, ‑а, м.
Абл. Той, хто далучыўся да каго‑н., прыстаў, прыблудзіўся да якога‑н. месца. Усё ўскладнялася яшчэ і тым, што ў гэтыя ж балотныя, пустэльныя мясціны трапілі некаторыя адшчапенцы з далёкіх брыгад і злучэнняў.. Амаль кожны з такіх прыблуднікаў жыў сам па сабе і дзейнічаў як хацеў. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)