ацерабі́цца, ацераблю́ся, ацярэ́бішся, ацярэ́біцца; зак.

1. Атрэсціся, ачысціцца ад чаго-н., што насела на адзенне.

А. ад саломы.

2. Пазбавіцца чаго-н.; адчапіцца ад каго-, чаго-н. (разм.).

Ад людскіх языкоў не ацярэбішся.

|| незак. ацярэ́блівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стаўчы́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., стаўчэ́цца; стаўку́цца; сто́ўкся, стаўкла́ся, -ло́ся; зак.

1. Стаць дробным, мяккім у выніку таўчэння; змяшацца.

Бульба добра стаўклася.

2. Ачысціцца ад шалупіння.

3. Сабрацца, стоўпіцца ў гурт (разм.).

Каровы стаўкліся ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафільтрава́цца, ‑руецца; зак.

1. Ачысціцца, прайшоўшы праз фільтр. Бензін прафільтраваўся.

2. перан. Разм. Быць правераным, разгледжаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачышчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́цца, ‑нуецца; зак. і незак.

1. Ачысціцца (ачышцацца) ад прымесей. Цукар рафінуецца.

2. толькі незак. Зал. да рафінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аго́ўтацца, агойтацца ’звыкнуць, супакоіцца’ (БРС, Шат., Бір. дыс., Бяльк., Гарэц., Янк. I), ’прыйсці да памяці’ (КЭС, Некр.), ’ачысціцца ад гразі’ (Шат., Касп.). Няясна. Зыходная форма павінна быць *гоўтацца (параўн. укр. (о)говтатися). Магчыма, запазычанне. Этымалогіі на славянскай глебе няма і слова мае вельмі звужаны арэал (беларуска-ўкраінская ізалекса?). Тады з балт.: літ. gul̃ti ’легчы адпачываць, спаць’, gùlta ’пасцель, ложа’, лат. gùlta ’тс’. Бел. *гоўтацца ’адпачываць’ дало агоўтацца ’звыкнуць, супакоіцца, прыйсці да памяці’. У гэтым выпадку няясна, як вытлумачыць другое значэнне ’ачысціцца ад гразі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аха́яцца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Старанна прыбраць сябе, набыць прыстойны выгляд. // Ачысціцца (ад бруду). Загаілі трохі раны Ды ахаяліся з бруду. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтрапа́цца, -раплю́ся, -рэ́плешся, -рэ́плецца; -рапі́ся; зак.

1. Ачысціць сябе ад чаго-н.

А. ад снегу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ачысціцца ад кастрыцы (пра лён, пяньку).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). У выніку доўгай носкі падрацца, абабіцца па краях.

Гарнітур мой зусім абтрапаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.

•••

Для ачысткі сумлення — каб супакоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

очи́ститься

1. (стать чистым) ачы́сціцца;

2. (от кожуры) абабра́цца; (о моркови и т. п. — ещё) аскрэ́бціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)