культ...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: звязаны з абслугоўваннем і задавальненнем культурных патрэб, культурна-асветны, напр.: культработнік, культпаход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культу́рно-просвети́тельный культу́рна-асве́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просвети́тельный асве́тны;

просвети́тельная филосо́фия ист. асве́тная філасо́фія;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Спадчына»,

культурна-асветны клуб.

т. 15, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Полацак»,

беларуска-амерыканскі культурна-асветны цэнтр.

т. 12, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абсалюты́зм, -му м., полит. абсолюти́зм;

○ асве́тны а. — ист. просвещённый абсолюти́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kultúrfilm

m -(e)s, -e навуко́ва-асве́тны фільм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Асве́та (БРС, Гарэц., Яруш.). Параўн. асве́тны, асве́тнасць (Гарэц.), асветнік, асветніцкі. Укр. освіта, польск. oświata, чэш. osvěta. У сярэдзіне XIX ст. (Гіст. лекс., 240; Гіст. мовы, 2, 107) з польскай, дзе, магчыма, з чэшскай. Гл. святло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oświatowy

oświatow|y

асветны; асветніцкі;

działalność ~a — асветніцкая дзейнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Главполитпросве́т м. (Гла́вный поли́тико-просвети́тельный комите́т) ист. Галоўпалітасве́та, -ты ж. (Гало́ўны палі́тыка-асве́тны камітэ́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)