просвети́тельный асве́тны;

просвети́тельная филосо́фия ист. асве́тная філасо́фія;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Спадчына»,

культурна-асветны клуб.

т. 15, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Полацак»,

беларуска-амерыканскі культурна-асветны цэнтр.

т. 12, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абсалюты́зм, -му м., полит. абсолюти́зм;

○ асве́тны а. — ист. просвещённый абсолюти́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kultúrfilm

m -(e)s, -e навуко́ва-асве́тны фільм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Асве́та (БРС, Гарэц., Яруш.). Параўн. асве́тны, асве́тнасць (Гарэц.), асветнік, асветніцкі. Укр. освіта, польск. oświata, чэш. osvěta. У сярэдзіне XIX ст. (Гіст. лекс., 240; Гіст. мовы, 2, 107) з польскай, дзе, магчыма, з чэшскай. Гл. святло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oświatowy

oświatow|y

асветны; асветніцкі;

działalność ~a — асветніцкая дзейнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Главполитпросве́т м. (Гла́вный поли́тико-просвети́тельный комите́т) ист. Галоўпалітасве́та, -ты ж. (Гало́ўны палі́тыка-асве́тны камітэ́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джадзіды́зм

(ад ар. džadid = новы)

культурна-рэфарматарскі, асветны і грамадска-палітычны рух мусульман Паволжа, Крыма і Сярэд. Азіі ў канцы 19 — пач. 20 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

просвещённый асве́чаны; (образованный) адукава́ны; (культурный) культу́рны;

просвещённый челове́к адукава́ны (культу́рны) чалаве́к;

просвещённое мне́ние дасве́дчаная ду́мка;

просвещённый абсолюти́зм ист. асве́тны абсалюты́зм;

просвещённый ум асве́чаны ро́зум;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)