ара́біца
‘арабскі алфавіт’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ара́біца |
ара́біцы |
| Р. |
ара́біцы |
ара́біц |
| Д. |
ара́біцы |
ара́біцам |
| В. |
ара́біцу |
ара́біцы |
| Т. |
ара́біцай ара́біцаю |
ара́біцамі |
| М. |
ара́біцы |
ара́біцах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
arabski
арабскі; аравійскі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
скаку́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Конь з высокімі бегавымі якасцямі.
Арабскі с.
2. Спартсмен, які займаецца скачкамі.
3. Той, хто танцуе (разм.).
|| ж. скаку́ха, -і, ДМ -ку́се, мн. -і, -ку́х (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Arab1 [ˈærəb] n.
1. ара́б; ара́бка
2. ара́бскі скаку́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Arab2 [ˈærəb] adj. ара́бскі;
Arab countries/nations ара́бскія краі́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Arabian camel
драмадэ́р (ара́бскі аднаго́рбы вярблю́д)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
халіфа́т, ‑а, М ‑фаце, м.
Гіст.
1. Сістэма мусульманскага феадальнага кіравання, пры якой халіф спалучаў свецкую ўладу з духоўнай.
2. Феадальная дзяржава, створаная ў выніку арабскага заваявання, якую ўзначальваў халіф. Арабскі халіфат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Arabian
[əˈreɪbiən]
1.
adj.
ара́бскі
2.
n.
1) ара́б -а m.; ара́бка f.
2) конь ара́бскае паро́ды, ара́бскі конь
•
- Arabian camel
- The Arabian Nights
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Aráber
m -s, -
1) ара́б
2) ара́бскі конь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)