Анялі́сты ’евангеліст’ (Мал.). Кантамінацыя евангеліст і анёл паводле мадэлі арганісты і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
арха́нгел
(гр. archangelos)
анёл вышэйшага рангу ў хрысціянскай рэлігіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Schútzengel
m -s, - анёл-абаро́нца, анёлапяку́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Würgengel
m -s, - бібл.анёл сме́рці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
арха́нгел, ‑а, м.
У хрысціянскай рэлігіі — анёл вышэйшага рангу. Можна, скажам, давесці, што Пятрусь Маргун падобен з твару да архангела Міхаіла, што я — не я і хата не мая.Колас.
[Ад грэч. archē — пачатак, улада і aggelos — анёл.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
angelic
[ænˈdʒelɪk]
adj.
1) анёльскі, нябесны
angelic messengers — пасла́нцы зь не́ба
2) як анёл, чы́сты, няві́нны; бязьві́нны; до́бры й мі́лы
an angel woman — жанчы́на як анёл
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
херуві́м, ‑а, м.
1. У хрысціянскай рэлігіі — анёл вышэйшага чыну. Аднойчы анёлаў сабраў херувім.Вярцінскі.
2.Разм. Аб прыгожым чалавеку. [Ала:] — А тут яшчэ пяшчоты. Яны маладзяць і робяць мужчыну херувімам з крыльцамі.Карпаў.
[Стараж.-яўр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Арха́нгел (БРС), арха́ний (Мядзв.). З стараславянскай у старарускую, адкуль перайшло ў старабеларускую (Гіст. лекс., 121). У стараславянскай з грэчаскай ἀρχάγγελος ’старшы анёл’ (Фасмер, 1, 90).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
серафі́м
(ст.-яўр. seraphim)
шасцікрылы анёл вышэйшага рангу ў хрысціянскай і іудзейскай міфалогіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
херуві́м
(гр. cheroubeim, ад ст.яўр. kerūbīm)
анёл вышэйшага чыну ў хрысціянскай рэлігіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)