rag

[ræg]

n.

ану́ча, ану́чка f., шмато́к -ка́ m., шкума́т -а́ m.

•

- rags

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Tópflappen

m -s, - кухо́нная ану́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пы́льны пы́льный;

~ная ану́ча — пы́льная тря́пка;

~ная даро́га — пы́льная доро́га;

○ ~ныя бу́ры — пы́льные бу́ри

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кляп, ‑а, м.

Кусок дрэва, скамечаная ануча і пад., якія засоўваюцца ў рот жывёле ці чалавеку, каб не даць магчымасці кусацца або крычаць. Падпольшчыкі заткнулі афіцэру рот кляпам, звязалі яму назад рукі. Пятніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

duster

[ˈdʌstər]

n.

1) ану́ча для выціра́ньня пы́лу

2) жано́чы хала́цік, пы́льнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́лка ж

1. Stoffbahn f -, -en;

2. (пялюх, ануча) Windel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wáschlappen

m -s, -

1) ану́ча

2) вяхо́тка

◊ ein ~ von éinem Mann — пагардл. ану́ча (пра мужчыну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíschlappen

m -s, - ану́ча для выціра́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ла́пік м Flícken m -s, -; Láppen m -s, - (ануча); Fétzen m -s, - (парваны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рэме́ха ’грубае самаробнае палатно, зрэб’е’ (ТС). Рус. ре́мох, ремо́ха ’ануча’, ремошина, ремушка ’ануча; лахманы’. Ад рэмень (Даль, 3, 1676) з экспрэсіўнай суфіксацыяй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)