сэр, ‑а, м.

1. Тытул баранета ў Англіі; асоба, якая носіць гэты тытул.

2. Пачцівы зварот да мужчыны ў Англіі, ЗША і іншых англамоўных краінах.

[Англ. sir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лорд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Англіі: вышэйшы дваранскі наследны тытул або тытул вышэйшых службовых асоб, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

Л.-канцлер.

Л.-мэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віко́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Дваранскі тытул у старой Францыі, у Англіі, сярэдні паміж тытуламі барона і графа, а таксама асоба з такім тытулам.

|| ж. вікантэ́са, -ы, мн. -ы, -тэ́с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канфармі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік дзяржаўнай англіканскай царквы ў Англіі.

[Англ. conformist — згодны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́скі, нескл., н.

Моцная гарэлка, якая вырабляецца ў Англіі і ЗША.

[Англ. whiskey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́кер, ‑а, м.

Член хрысціянскай рэлігійнай секты, пашыранай у Англіі і ЗША.

[Англ. quaker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсква́йр, ‑а, м.

1. Ганаровы тытул у Англіі, які перадаецца ў спадчыну і прысвойваецца па займаемай кім‑н. пасадзе ці спецыяльным патэнтам. // Асоба, што мае гэты тытул.

2. У Англіі і ЗША — форма ветлівага звароту.

[Англ. esquire ад лац. scutarius — шчытапосец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́ры, нескл., м.

1. Палітычная партыя ў Англіі ў 17–19 стст., якая выражала інтарэсы буйных землеўладальнікаў і вышэйшага духавенства і на аснове якой склалася партыя кансерватараў.

2. Член такой партыі або наогул кансерватар у Англіі.

[Англ. tory.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менестрэ́ль, ‑я, м.

Вандроўны паэт-музыкант у Францыі і Англіі ў сярэднія вякі.

[Фр. ménestrel, англ. minstrel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́стэр, ‑а, м.

Назва мужчыны ў Англіі і Амерыцы (звычайна ставіцца перад прозвішчам.)

[Англ. mister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)