wégbegeben

* (sich) пайсці́, адысці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

detach [dɪˈtætʃ] v. аддзяля́ць; раз’ядно́ўваць;

detach oneself from reality адысці́ ад рэчаі́снасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расхілі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -хі́ліцца; зак.

Адхіліць, адысці ў розныя бакі (пра што-н. самкнутае).

Заслона расхілілася.

|| незак. расхіля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

попя́титься пада́цца (наза́д, за́дам), адступі́ць, адысці́ (наза́д, за́дам);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшвартава́цца, ‑туецца; зак.

Адысці ад прычала (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адчапі́цца ’адстаць, адысці’ (КЭС, лаг.). Гл. чапляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адбуксі́равацца, ‑руецца; зак.

Адысці адкуль‑н. на буксіры (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отойти́ сов.

1. (отдалиться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адысці́ся;

2. (отступить) воен. адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць;

3. (отклониться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адхілі́цца, мног. паадхіля́цца, адступі́ць;

4. (отстать) адста́ць;

5. (прийти в себя) ачу́цца, адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць; (ожить) акрыя́ць;

6. (умереть) уст. скана́ць, паме́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адыхо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. адысці.

2. мн. -аў. Рэшткі якой-н. вытворчасці, прыдатныя для перапрацоўкі або якіх-н. іншых мэт.

Нафтавыя а.

Харчовыя а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адры́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Адысці назад, адступіць, адхлынуць. Натоўп адрынуў назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)