cofanie się

н. адступленне; адыход

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cofnięcie się

н. адступленне; адыход

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odstępstwo

н. адступніцтва; адступленне; адыход; парушэнне; здрада;

odstępstwo od zasad — адступленне ад прынцыпаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ліры́чны lýrisch;

ліры́чнае адступле́нне lýrischer Exkúrs, lýrisches Intermézzo; перан. жарт. Ábweichung vom Théma

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адлі́ў¹, -ліву, мн. -лівы, -ліваў, м.

1. гл. адліць¹.

2. Перыядычнае адступленне (паніжэнне) мяжы мора, акіяна.

Гадзіны прыліву і адліву на моры.

3. перан. Спад у развіцці чаго-н., убыванне.

Чутны прылівы і адлівы людскога гоману.

|| прым. адлі́ўны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Адліўнае цячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́рась

(гр. hairesis)

1) адступленне ад догматаў пануючай рэлігіі;

2) перан. адступленне ад агульнапрынятых правіл, поглядаў;

3) перан. бязглуздзіца, лухта (напр. несці е.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэтыра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Уст.

1. Адступленне войск.

2. Умацаванае месца (у крапасных збудаваннях і па палявых пазіцыях) для ўкрыцця і абароны ў выпадку адступлення.

[Фр. retirade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лірыкі (у 1 знач.). Лірычны паэт. // Які з’яўляецца лірыкай. Лірычны верш. Лірычная паэма. // Які з’яўляецца аб’ектам апісання ў лірыцы. Лірычны герой.

2. Прасякнуты лірызмам, паэтычнай узнёсласцю. Лірычны пейзаж.

3. перан. Разм. Чуллівы, эмацыянальна ўзвышаны. Лірычны настрой. □ Дарога, яе прысады настройвалі Русаковіча на лірычны лад. Паслядовіч.

4. Мякка-пявучы, далікатны па тэмбру (пра голас). Лірычны тэнар. Лірычнае сапрана.

•••

Лірычнае адступленне гл. адступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выключэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выключаць — выключыць.

2. Адступленне, адхіленне ад агульнага правіла; рэдкі выпадак. Як выключэнне. □ Гэты прынцып не дапускае ні выключэнняў, ні абмежаванняў. Радкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

withdrawal [wɪðˈdrɔ:əl] n. (from)

1. адмаўле́нне (ад); адступле́нне; вы́хад (з дагавору, выбараў і да т.п.)

2. адвыка́нне (ад курэння, наркотыкаў і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)