спро́ба, -ы, мн. -ы, спроб, ж.

1. Намаганне зрабіць што-н. пры адсутнасці упэўненасці ў дасягненні поспеху.

Зрабіць спробу пераканаць апанента.

Няўдалая с.

2. Праверка, выпрабаванне дзейнасці чаго-н.

С. адрамантаваць радыёпрыёмнік.

|| прым. спро́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

recondition

[,ri:kənˈdɪʃən]

v.t.

нала́джваць, рамантава́ць

to recondition an old house — адрамантава́ць стары́ дом

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэмантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е і дэманці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Разабраць (разбіраць), зняць (знімаць) што-н., каб адрамантаваць або перамясціць на новае месца.

Д. электрастанцыю.

|| наз. дэманта́ж, -у́, м. Д. аўтаматычнай лініі.

|| прым. дэманта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пастроіць ’парадзіць’ (КЭС, лаг.), ’адрамантаваць’ (Мат. Гом., ТС), ’палатаць’ (Ян.), ’прыгатаваць’, ’прыбрацца’ (ТС), ’пабудаваць’ (Бяльк.). Да строіць, строіцца (< прасл. strojiti) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

repair​2 [rɪˈpeə] v.

1. рамантава́ць, папраўля́ць;

repair a broken fence адрамантава́ць палама́ны плот

2. аднаўля́ць (адносіны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tinker​1 [ˈtɪŋkə] n.

1. лудзі́льшчык, ме́днік

2. (with) спро́ба адрамантава́ць што-н.;

I had a tinker with your radio. Я паспрабаваў адрамантаваць ваша радыё.

♦

I don’t care a tin ker’s damn/curse. ≅ Мне на гэ́та зусі́м наплява́ць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саба́чнік, ‑а, м.

1. Чалавек, які даглядае сабак у сабакарні; сабакар.

2. Разм. Аматар сабак.

3. Той, хто ловіць сабак.

4. Памяшканне для сабакі; сабакарня. Адрамантаваць сабачнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

испра́вить сов.

1. (починить) папра́віць, адрамантава́ць;

2. (устранить недостатки) вы́правіць; (внести поправки) папра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пастаўля́ць (чэрв.) ’пабудаваць’, шальч. ’направіць, адрамантаваць’ (Сл. ПЗБ). Да паста́віць < прасл. staviti ’будаваць’, параўн. ст.-руск. поставлениѥ, ст.-польск. stawienie, чэш. stavení ’будынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак.

1. што. Адрамантаваць, зрабіць прыгодным для карыстання.

Н. рухавік.

2. што. Падвастрыўшы, зрабіць прыгодным для карыстання.

Н. брытву.

3. чаго. Унесці вялікую колькасць паправак, змен (у тэкст, карэктуру і пад.).

Н. памылак.

|| незак. напраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)