resurgence [rɪˈsɜ:dʒəns] n. адраджэ́нне;

the resurgence of fascism адраджэ́нне фашы́зму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rebirth [ˌri:ˈbɜ:θ] n. адраджэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адрадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

Выклікаць адраджэнне каго-, чаго-н., аднавіць пасля перыяду разбурэння, заняпаду.

А. горад.

А. традыцыі.

|| незак. адраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

renascence [rɪˈnæsns] n. fml адраджэ́нне; ажыўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэнеса́нс, ‑у, м.

1. Тое, што і Адраджэнне (у 2 знач.).

2. Архітэктурны стыль эпохі Адраджэння.

[Фр. Renaissance — адраджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уваскрэ́сенне, ‑я, н.

1. Паводле рэлігійных вераванняў — вяртанне мёртвых да жыцця.

2. перан. Унутранае абнаўленне, адраджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

revival [rɪˈvaɪvl] n.

1. аднаўле́нне;

an economic revival аднаўле́нне экано́мікі

2. адраджэ́нне;

the revival of old customs адраджэ́нне былы́х звы́чаяў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Рэнеса́нс, -у, м. (з вялікай літары).

Эпоха росквіту навук і мастацтваў у Еўропе, якая прыйшла на змену Сярэдневякоўю і абвясціла зварот да чалавека як да вышэйшага пачатку быцця; Адраджэнне.

|| прым. рэнеса́нсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афрыканіза́цыя, ‑і, ж.

Курс афрыканскіх краін на падрыхтоўку ўласных кадраў ва ўсіх галінах грамадскага жыцця, на адраджэнне і развіццё нацыянальнай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wíedergeburt

f - адраджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)