ulewać

незак.

1. адліваць, наліваць;

ulewać mleka do kubków (w kubki) — наліваць малако ў кубкі;

2. адліваць;

ulewać posągi ze spiżu — адліваць помнікі з бронзы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Муля́ж ’злепак, мадэль прадмета ў натуральную велічыню’ (ТСБМ). З рус. мовы, у якой з франц. moulage ’фармоўка’ < mouler ’адліваць’ < moule ’форма’ < лац. modulus ’мера’ (Голуб-Ліер, 325).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odlewać się

незак. разм. груб. мачыцца; сцаць; адліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zlewać

незак.

1. зліваць, адліваць;

2. паліваць, абліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вая́ть несов., уст., высок. рабі́ць (скульпту́ру); (лепить) ляпі́ць; (вырезывать) выраза́ць, вырэ́зваць; (высекать) высяка́ць; (отливать) адліва́ць, выліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылива́ть несов.

1. (о жидкости) выліва́ць;

2. перен. (чувства) выліва́ць;

3. (изготовлять посредством литья) выліва́ць, адліва́ць; см. вы́лить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. адліваць — адліць (у 4 знач.); тое, што і ліццё (у 1 знач.).

2. Спец. Вырабы, атрыманыя з дапамогай ліцця; тое, што і ліццё (у 2 знач.). Дабраякасная адліўка. □ Апока скаланулася, затрэслася як у ліхаманцы, адліўка паслухмяна адстала ад фармовачнай зямлі і знікла ў люку. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́лень ж., в разн. знач. зе́лень;

з. садо́ў — зе́лень садо́в;

адліва́ць ~нню — отлива́ть зе́ленью;

прадава́ць з. — продава́ть зе́лень;

○ пары́жская з. — пари́жская зе́лень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́ля ж. пу́ля;

бранябо́йная к. — бронебо́йная пу́ля;

трасі́руючая к. — трасси́рующая пу́ля;

шалёная к. — шальна́я пу́ля;

◊ адліва́ць ку́лі — отлива́ть пу́ли;

вы́лецець ку́ляй — вы́лететь пу́лей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсве́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Тое, што і адсвечваць (у 2 знач.). Высокі барадаты дзед жвава махаў вяслом, рассякаючы ясную гладзь ціхай Свіслачы, у якой як у люстры, адсвечваліся водбліскі полымя. Якімовіч. Сонца заходзіла чыста, на мокрых платах адсвечвалася яно і аж калола ў вочы. Чорны. Вочы чалавека .. гарэлі.. дзіўным бляскам.. Ці то застыглая жорсткасць.., ці то захапленне бойкай адсвечвалася ў іх позірку. Лынькоў.

2. Адліваць якім‑н. колерам. Смуглявы твар адсвечваўся бронзай. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)