отброса́ть сов., разг. адкі́даць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fórtwerfen

* vt кі́даць, адкіда́ць, выкіда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Во́дкідак ’верацяно з ніткамі’ (Янк. I), воткідзень ’тс’ (Мат. Гом.). Да адкідаць з суф. ‑ак, ‑ень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odrzucać

незак.

1. адкідаць;

2. адхіляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zurückwerfen

* vt

1) адкіда́ць

2) фіз. адбіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

discard [dɪsˈkɑ:d] v. выкіда́ць, выкі́дваць;

discard clothing скіда́ць/скі́дваць адзе́жу;

discard old beliefs адкіда́ць/адкі́дваць стары́я перакана́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disallow

[,dɪsəˈlaʊ]

v.t.

1) не дазваля́ць, забараня́ць

2) адхіля́ць, адкіда́ць (як няпра́ўду)

3) адкіда́ць (про́сьбу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

отва́ливать несов.

1. адва́льваць; (отбрасывать) адкіда́ць, адкі́дваць;

2. (о судах) адплыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rebut

[rɪˈbʌt]

v.t.

аспрэ́чваць, адкіда́ць, абвярга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reject​2 [rɪˈdʒekt] v. адкіда́ць; адхіля́ць, адмаўля́цца;

Sarah rejected her brother’s offer of help. Сара адхіліла прапанову брата аб дапамозе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)