хе́джэр

(англ. hedger, ад hedge = агароджваць)

экан. прадпрыемства, банк, фермер або іншы гаспадарчы суб’ект, які ажыццяўляе хедж.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

rail​2 [reɪl] v.

1. (in) абгаро́джваць, агаро́джваць

2. (off) адгаро́джваць;

The police railed off the area where the accident happened. Паліцыя адгарадзіла месца здарэння.

3. праклада́ць рэ́йкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обводи́ть несов.

1. (вокруг) абво́дзіць;

2. (ограждать) абгаро́джваць, агаро́джваць; (канавой) абво́дзіць, абко́пваць;

3. (обманывать) прост. ашу́кваць, абду́рваць; см. обвести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rope​2 [rəʊp] v.

1. прывя́зваць (што-н. да чаго-н.)

2. (together) звя́зваць

rope in [ˌrəʊpˈɪn] phr. v. infml : rope smb. in/into smth. замані́ць, зава́біць, уцягну́ць каго́-н. у што-н.

rope off [ˌrəʊpˈɒf] phr. v. агаро́джваць (вяроўкай і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стро́іцца ​1, строюся, строішся, строіцца; заг. стройся; незак.

1. Станавіцца ў строй (у 1 знач.). Дзяжурны па роце, лейтэнант Гогаберыдзе, загадаў строіцца. Мележ. Правялі кароткі мітынг і пачалі строіцца ў калоны. Чарнышэвіч.

2. Зал. да строіць ​1.

стро́іцца ​2, строюся, строішся, строіцца; заг. стройся; незак.

Разм.

1. Збірацца, імкнуцца што‑н. рабіць. [Гушка:] — Цяпер .. [Сурвіла] тут, дзе я жыву, пашу сабе агароджваць строіцца. Чорны. Строіліся ўжо снедаць, і Агата сказала Рыгору, каб ён выйшаў і паклікаў Ліпачку. Сабаленка.

2. Прыбірацца, выстройвацца. За занавескай скрыпнуў ложак, мякка затупалі па падлозе ногі.., і па добрым часе, — чалавек, відаць, строіўся, каб не абы-як паказацца па людзях — адтуль выйшаў дзед Іван Астравік. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Твары́ць 1 ’ствараць’, ’дзеяць, рабіць, здзяйсняць’, ’чыніць, вырабляць’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.), ’вычвараць, непакоіць, здзіўляць; чыніць’ (Нас., Сл. ПЗБ, Ян.), ’тварыць, ствараць’ (Сержп. Прымхі), творы́ць ’вытвараць’ (ТС), творы́ті ’тварыць, складаць’ (Вруб.), ст.-бел. твори́ти, творы́ти ’тварыць, рабіць, чыніць’ (XV ст., КТС). Укр. твори́ти, рус. твори́ть, польск. tworzyć, н.-луж. tworiś, в.-луж. tworić, чэш. tvořit, славац. tvoriť, славен. tvoriti, серб.-харв. тво̀рити, балг. творя́, макед. твори, ст.-слав. творити ’тс’. З прасл. *tvoriti ’тварыць’, суадноснае з *tvorъ ’твор’, якое звязана з *tvarъ ’твор, стварэнне’ (з іншым вакалізмам). Прасл. *tvoriti роднаснае да літ. tvérti ’абгароджваць; перавязваць; хапаць; фарміраваць, ствараць’, turė́ti ’трымаць; мець’, ãptvaras ’агароджа’, tvártas ’хлеў’, лат. tver̂t ’хапаць, лавіць’, tvarsît ’тс’, turêt ’трымаць’, прус. turīt ’мець’, грэч. σορός ’пахавальная урна; труна’ на падставе і.-е. *tu̯er‑ ’хапаць; абгароджваць’ (Фасмер, 2, 34; ЕСУМ, 5, 533; Чарных, 2, 231; Брукнер, 587; Махэк₂, 662–663; Шустар-Шэўц, 1565). Мяркуецца, што на базе канкрэтных значэнняў ’схапіць, трымаць, браць’ праз ’акружаць, акаляць, агароджваць’ развіліся абстрактныя значэнні ’кшталтаваць, афармляць, фармаваць’ і ’тварыць, ствараць’ (Борысь, 656). Параўн. твэ́рыць, гл.

Твары́ць 2 ’захаваць, ахінаць вулей на зіму’ (петрык., Яшк. Мясц.), твары́ць ву́лей ’рыхтаваць вулей пад рой’ (Стан., Некр.), творы́ць ’класці ў вулей прынаду для пчол’ (ПСл), творы́ць борць ’апырскваць сярэдзіну борці спецыяльным растворам’ (Маш.), тво́рыць ’пырскаць, крапіць вулей прымацкай для прываблівання пчол’, ’прыбіраць (у хаце)’ (ТС). Параўн. польск. tworzyć ’рабіць, працаваць каля пчол (у лесе)’. Да папярэдняга (гл.), спецыялізацыя семантыкі на аснове значэння ’акружаць, абгортваць, агароджваць’ з далейшым развіццём ’дбаць, даглядаць’.

Твары́ць 3 ’думаць, уяўляць’: я тварыла што месяц усходзіць, аж то мой татэчка па дворэ ходзіць (барыс., Кольб.). Да тварыць 1, параўн. польск. tworzyć ’прыдумваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

otaczać

незак.

1. акружаць, абводзіць; агароджваць; апяразваць;

otaczać co tajemnicą — акружаць што таямніцай;

2. акружаць; абступаць;

3. абточваць (на такарцы);

4. абкачваць (у муцэ)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обноси́ть​I несов. (к обнести́)

1. (проносить вокруг) абно́сіць;

обноси́ть вокру́г дома́ ребёнка абно́сіць вако́л до́ма дзіця́;

2. (забором и т. п.) абгаро́джваць, агаро́джваць;

обноси́ть и́згородью абгаро́джваць;

3. (обходя, угощать) абно́сіць;

обноси́ть госте́й фру́ктами абно́сіць гасце́й фру́ктамі;

4. (обходя, пропускать) абыхо́дзіць, абміна́ць, праміна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)