aha [ɑ:ˈhɑ:] interj. ага́! (перадае здагадку, радаснае здзіўленне, задавальненне і да т.п.);

Aha, so it’s you hiding here! Ага, гэта ты тут хаваешся!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

горнарабо́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Рабочы горнай¹ прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шампа́нскае, -ага, н.

Пеністае вінаграднае віно, насычанае вуглякіслым газам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Грашовая адзінка ў Польшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваеннапало́нны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Ваеннаслужачы, узяты ў палон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паляўні́чы¹, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, хто займаецца паляваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ага́каць

‘паўтараць слова ага’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ага́каю ага́каем
2-я ас. ага́каеш ага́каеце
3-я ас. ага́кае ага́каюць
Прошлы час
м. ага́каў ага́калі
ж. ага́кала
н. ага́кала
Загадны лад
2-я ас. ага́кай ага́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ага́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ага́кнуць

‘вымавіць слова ага’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ага́кну ага́кнем
2-я ас. ага́кнеш ага́кнеце
3-я ас. ага́кне ага́кнуць
Прошлы час
м. ага́кнуў ага́кнулі
ж. ага́кнула
н. ага́кнула
Загадны лад
2-я ас. ага́кні ага́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ага́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жада́ючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Ахвотнік.

На экскурсію многа жадаючых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ірво́тнае і (пасля галосных) рво́тнае, -ага, н.

Сродак, які выклікае рвоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)